رونمایی از گوشی همراه برای کاهش اعتیاد به آن

🔴 رونمایی از گوشی همراه برای کاهش اعتیاد به آن

🔹شرکت شیلینگر با رونمایی از گوشی‌هایی که به سنگ ریزه‌های دایره‌ای شکل مجهز هستند، در تلاش است میزان اعتیاد کاربران به چک کردن بیش از اندازه گوشی‌هایشان را بکاهد.
 

 🔹به نقل از وب سایت  theverge، از آنجا که روز به روز کاربران، بیشتر به گوشی‌های هوشمند همراه خود وابسته شده و یا به عبارتی دیگر به آن اعتیاد پیدا کرده‌اند، شرکت‌های بسیاری درصدد کاهش میزان اعتیاد کاربران به گوشی‌هایشان هستند.
 

🔹شرکت شیلینگر (Schillinger) به منظور کاهش میزان اعتیاد کاربران به گوشی‌های هوشمند خود از پنج نوع گوشی جدید رونمایی کرده است که  قاب آن از جنس پلاستیک پولیکسی متیلین بوده و مجهز به تعدادی سنگ ریزه دایره‌ای شکل، در پشت صفحه گوشی هستند تا کاربرانی که به چک کردن بیش از اندازه گوشی خود عادت دارند، با فشردن و لمس آنها به عادت خود پاسخ دهند.
 

🔹این سنگ ریزه‌های دایره‌ای شکل به کاربران این امکان را می‌دهد تا با لمس و فشردن آنها، احساس کاذب چک کردن گوشی و مطالب داخل گوشی به آنها دست دهد و بدین ترتیب میزان اعتیادشان به چک کردن بیش از اندازه گوشی کاهش پیدا کند.
 

🔹کارکرد سنگ ریزه‌های دایره‌ای شکل و هموار در پشت این گوشی‌ها، به این گونه است که کاربران با لمس آنها حس می‌کنند در حال چک کردن گوشی همچون بالا پایین بردن (scroll) و سوآیپ کردن ( swipe) صفحه گوشی خود هستند و این امر به طور روحی و روانی، بر روی عملکرد مغز آنان تاثیر گذاشته و احساس کاذب چک کردن گوشی را به آنها می دهد. بدین ترتیب از میزان اعتیاد و وابستگی کاربران به گوشی‌های خود کاسته می شود.
 

🔹البته بنظر نمی رسد که این گوشی ها به منظور فروش و عرضه، روانه بازار شوند و احتمالا تنها بعنوان یک فناوری و نوآوری در نمایشگاه هفتگی طراحی وین اتریش رونمایی شده‌اند.

آسیب گوشی همراه برای کودک

موبایل یکی از محصولات فناوری است که مزایای بی شماری دارد. به ویژه در این عصر که موبایل تقریبا همه کار می کند و علاوه بر تلفن، دوربین، کامپیوتر و … نیز هست . اما همین موبایل دوست داشتنی که نفس بسیاری از ما به آن وابسته است برای کودکان مضر و مخرب است. متاسفانه خیلی از والدین در مورد اینکه فرزند کوچک آنها گوشی موبایل دارد، با افتخار صحبت می کنند. کودک ۵ یا ۶ ساله ای که گوشی هوشمند به دست می گرد آیا واقعا از محدودیت ها و روش های استفاده آن آگاهی لازم را دارد؟ آیا پدر و مادر او احساس نمی کنند نباید این وسیله از این سن کم در اختیار او قرار بگیرد؟البته برخی از والدین برای استفاده از موبایل برای فرزندان خود محدودیت تعیین می کنند و مثلا فقط دو ساعت موبایل در اختیار او قرار می دهند.اما برخی از والدین از اینکه تا قبل از سن ۱۲ – ۱۷ سالگی برای فرزند خود موبایل تهیه کنند، اکراه دارند. برخی از خانواده ها از اینکه موبایل در اختیار فرزند خود قرار دهند می ترسند زیرا هراس دارند مبادا باعث انحراف او شود. واقعیت هم این است که والدین نباید به فرزندان دبستانی یا دوره راهنمایی خود موبایل بدهند زیرا با این کار این آزادی را به آنها می دهند که وارد شبکه های اجتماعی آنلاین شوند. یا متاسفانه با دوستان نامناسب ارتباط های مخفیانه داشته باشند. وقتی یک گوشی هوشمند در اختیار یک نوجوان باشد، او به طور دایم به اینترنت دسترسی دارد و اینترنت نیز با همه خوبی ها، سایت هایی دارد که برای فرزندان ما به هیچ وجه مناسب نیستند. بهترین سن برای خرید گوشی برای فرزندان، اواخر دوره دبیرستان است. که آن هم باید با نظارت والدین مرتب کنترل شده و مورد بازبینی شود.

آگاهی دادن به کودک در جهت پیشگیری از آزار جنسی

پنج نکته اساسی برای آموزش پیشگیری از آزار جنسی به کودکان

پدر و مادرها می‌توانند بدون بکار بردن لفظ  آزار جنسی پنج نکته اساسی برای پیشگیری از آزار جنسی را به کودکان خود (پنج تا ۱۱ سال) آموزش بدهند. برای چنین آموزشی پدر و مادرها نیاز ندارند که وارد گفتگوهای دشوار شوند یا فکر کنند چطور می‌توانند چنین موضوع حساسی را به کودک خود یاد بدهند.

آنچه لازم است تنها پنج نکته است که با گفتگوهای ساده می‌توان به کودک آموخت و به آنها می‌توان قانون لباس زیر نام داد. اینکه چگونه این را به فرزندتان یاد بدهید به خود شما بستگی دارد، شما بهتر از هر کس دیگری می‌دانید چگونه این کار را انجام دهید؛ اما چند توصیه ساده:

➖ گفتگو درباره ایمنی و امنیت کودک را تکرار کنید و فقط به یک بار بسنده نکنید. یادآوری این نکات در گفنگوهای ساده روزمره بسیار مفیدند.

➖ زمانی که کودک حاضر یا مایل به چنین گفتگویی نیست اصرار نکنید و آن را به موقعیت مناسب دیگری موکول کنید.

➖ این گفتگوها را در مکالمات و برنامه‌های روزمره یا حتی بازی ادغام کنید؛ در این صورت چنین گفتکوهایی هم برای شما هم برای کودک راحت‌تر و طبیعی‌تر خواهد بود.

1️⃣ هر چیزی که با لباس زیر (زیرپوش، شورت، زیرشلواری) پوشانده شود عضو خصوصی است. هیچکس حق ندارد به آنها دست بزند، هیچکس حق ندارد که بخواهد آن را ببیند، هیچکس حق ندارد درباره آن با شما حرف بزند. اگر چنین اتفاقی افتاد کودک باید نه بگوید.


2️⃣ بدن کودک فقط متعلق به خودش و اختیار بدنش فقط دست خودش است؛ نه هیچ‌کس دیگر
به کودک یاد بدهید موقع حمام پدر و مادر و موقع درمان پزشک یا پرستار اجازه دارند به بدن او دست بزنند به شرط اینکه قبلا حتما از کودک اجازه بگیرند. در غیر این صورت هیچکس مجاز به چنین کاری نیست و کودک باید به هر کسی در این باره نه بگوید و به فرد مورد اعتمادش این موضوع را اطلاع دهد.


3️⃣ نه گفتن حق کودک است
نه گفتن را به کودک یاد بدهید. کودک حق نه گفتن دارد و باید به او یاد داد که این حق اوست و نباید از نه گفتن احساس خجالت یا ناراحتی کند. وقتی کودک نه گفتن را یاد بگیرد و آن را حق خود بداند، یاد می‌گیرد که اختیار بدن و احساساتش دست خودش است. بعنوان پدر و مادر گاهی شما مجبور می‌شوید که بر خلاف میل کودک رفتار کنید اما اگر کودک بتواند به اعضای خانواده نه بگوید یاد می‌گیرد که به دیگران هم نه بگوید. به کودک آموزش دهید به هر کس بخواهد با بدن او کاری کند نه بگوید و اصرار یا تطمیع یا هر روش دیگری نباید نه را عوض کند.


4️⃣ رازهای بد نباید راز بمانند
کودک باید یاد بگیرد درباره رازهایی که او را نارحت می‌کنند حرف بزند. به کودک باید یاد داد که بین راز خوب و بد تفاوت وجود دارد. رازهای خوب (مثلا خرید پنهانی هدیه) را می‌توان مخفی نگه داشت اما رازهای بد را باید به فرد مورد اعتماد گفت. برای این کودک بتواند چنین کند باید اعتماد به نفس داشته باشد و این با زندگی در آسایش و امنیت حاصل می‌شود. بزرگترین ابزار کودک‌آزار مخفی‌کاری است؛ "این رازی بین من و تو است". کودک باید بداند هر رازی که ناراحتش می‌کند یا بر خلاف میلش است نباید راز باقی بماند.


5️⃣ کمک بخواه؛ همیشه کسی هست که کمک کند
اگر کودک احساس غم، نگرانی یا ترس می‌کند می‌تواند با بزرگسالی که به او اعتماد دارد این را در میان بگذارد. به کودک اطمینان خاطر بدهید که این احساسات منفی تقصیر او نیستند و بیان آنها هم برایشان دردسرساز نخواهد بود. مطرح کردن این ترس‌ها و نگرانی‌ها الزاما نباید فقط با پدر و مادر باشند، ممکن است این موضوعات با خواهر و برادر، دوست خانوادگی، معلم یا پزشک و روان‌شناس مطرح شوند.