تاثیر خشم

خشم" مانند اسیدی است
که به ظرفی که در آن است
بیشتر آسیب می زند
تابه چیزی که قرار است
روی آن بریزد!

پس
 مراقب
 "خود"
 دوست داشتنی تان باشید!


...─═इई 🍂🍁🍂ईइ═─...   َ

شناخت دوست فرزند نوجوان

راهکار " شناخت دوستان" فرزند نوجوان

☘️ پسران در سنین نوجوانی علاقه خاصی به استقلال، جدا شدن از خانواده و پیوستن به گروه هم‌سالان دارند.

نگرانی بسیاری از والدین، از ناشناخته بودن دوستان فرزندشان نزد آن‌هاست.

برای اینکه هم فرزندتان را خوشحال کنید و هم با دوستان جدیدش بیشتر آشنا شوید، می‌توانید هر چند وقت یک بار، یک مهمانی دوستانه و ساده ترتیب دهید و در صورت امکان با خانواده‌هایشان دعوت کنید تا با فرهنگ و شرایط خانوادگی شان نیز آشنا شوید.

می‌توانید برای تسلط بیشتر بر روابط فرزندتان هم، ماهی یک بار، یک برنامه بیرون رفتن ( مانند کوهنوردی) با دوستان فرزندتان و خانواده آن‌ها برنامه ریزی کنید.

راهنمای انتخاب رشته در دبیرستان

چه رشته ای انتخاب کنم؟راهنمای انتخاب رشته دبیرستان

 

همیشه این سوال برای اغلب دانش آموزان کلاس اول دبیرستان پیش می آید که رشته تجربی را انتخاب کنند یا ریاضی؟ در رشته انسانی در چه رشته هایی موفق تر هستند.

این سوال و سوال های مشابه از جمله مواردی است که فارغ التحصیلان سال اول دبیرستان در بدو ورود به سال دوم درگیر آن می شوند و چه بسا در برخی اوقات در آینده از انتخاب خود راضی نیستند.

انتخاب رشته تحصیلی نیاز به توجه به چند مورد می باشد که شناخت این موارد و مشورت و آگاهی درمورد رشته های تحصیلی می تواند به یک انتخاب درست کمک کند:

 

1-شناخت شخصی: مهم ترین مساله در انتخاب رشته در سال دوم دبیرستان، شناخت توانایی های شخصی است. شخصی که توانایی بالاتری در خصوص درس‌ها مفهومی و استدلالی دارد، باالتبع می تواند در ادامه مسیر در رشته ریاضی موفق تر ظاهر شود. شخصسی که علاوه بر موارد ذکر شده توانایی علمی مشخصی در دروس تخصصی تجربی یعنی دروس زیست شناسی دارد، می تواند در رشته تجربی موفق تر ظاهر شود و در نهایت شخصی که بر دروس علوم انسانی و مسایل مربوط به آن اشراف بیشتری دارد می تواند در رشته علوم انسانی موفق تر ظاهر شود.

2-شناخت بازار کار: یکی از مسایلی که می تواند به انتخاب رشته درست در شما کمک کند و زمینه ساز موفقیت های علمی و شغلی آینده شما باشد، شناخت بازار کار مربوط به رشته های دانشگاهی مرتبط با رشته تحصیلی شما در دانشگاه می باشد. مطالعه در این خصوص و مشورت با فارغ التحصیلان رشته های مربوطه به شما در انتخاب درست کمک می کند.

 

3-توجه به پتانسیل دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی در خصوص رشته های دانشگاهی: در برخی از رشته ها مانند پزشکی با توجه به پتانسیل کم داشنگاه ها در پذیرش دانشجو و استقبال زیاد داوطلبان کنکور در خصوص آن، شرایط  و امکان قبولی در این گونه از رشته ها سخت تر از رشته های دیگر است.

 

4-مشاوره با افراد متخصص: یکی از موثرین کارهای در انتخاب درست رشته در سال دوم دبیرستان، مشاوره با متخصصین و مشاوران در این خصوص می باشد. از جمله کسانی که می توانند در این خصوص کمک شایانی به شما بکنند، فارغ التحصیلان دانشگاهی است که اطلاعات جامع در خصوص رشته های دانشگاهی، بازار کار مربوط به آنها و شرایط تحصیلی در دانشگاه های کشور در رشته مرتبط با خود را به شما خواهند داد.

 

در انتخاب درست، باید ویژگی های دانش آموز از جمله میزان بهره هوشی، نمرات تحصیلی، نقاط ضعف و قوت در دروس مختلف، استعداد و میزان علاقه مندی مورد بررسی قرار بگیرد. اگر دانش آموز بتواند رشته ای را انتخاب کند که با توانایی ها و علاقه هایش مطابقت داشته باشد تا حد زیادی توانسته در مسیری قدم بردارد که به موفقیت ختم    می شود. میزان علاقه مندی هر قدر در رشته انتخابی بیشتر باشد باعث تلاش و کوشش بیشتر برای رسیدن به هدف می شود. 
تلاش کرده‌ایم که شما دانش‌آموزان را با رشته‌های تحصیلی بیشتر آشنا کنیم تا انتخابی درست و سرشار از موفقیت داشته باشید.

شاخه‌های تحصیلی که هر یک از دانش‌آموزان در سال دوم مقطع تحصیلی متوسطه می‌توانند انتخاب کنند عبارتند از: 1.شاخه نظری 2.شاخه کاردانش  3.شاخه فنی و حرفه‌ای، که هر یک از این شاخه‌ها به رشته‌های متفاوتی تقسیم می‌شوند. 

شاخه نظری
شاخه نظری شامل 4رشته ریاضی، تجربی، انسانی و معارف اسلامی است:
رشته ریاضی فیزیک
همانطور که از اسم این رشته پیداست دروس اصلی و مهم این رشته درس ریاضی و فیزیک است. دانش ریاضی از پیش نیازهای اصلی برای موفقیت در این رشته محسوب می شود بنابراین دانش آموزانی که وارد رشته ریاضی و فیزیک می شوند باید به درس ریاضی علاقه مند باشند و توانایی لازم برای یادگیری مطالب مربوط به این درس را داشته باشند. یکی دیگر از پیش زمینه های لازم در این رشته ، قوی بودن دانش آموز در درس فیزیک و شیمی    می باشد. از آنجایی که اکثر رشته های دانشگاهی مربوط به این رشته در این دو درس ( فیزیک – شیمی) ضرایب مهمی دارند، بنابراین قوی بودن دانش آموز در این دروس بسیار مهم است.
تجربه نشان می دهد دانش آموزانی که بهره هوشی ( توانایی ذهنی ) بالا و سرعت عمل ذهنی خوبی دارند، موفقیت بیشتری به دست می آورند. قدرت تجزیه – تحلیل و تجسم اجسام فضایی ( تصور اشکال و اجسام در ذهن ) از دیگر توانایی های لازم برای توفیق در این رشته می باشد. 
نام رشته ریاضی فیزیک، با رشته های فنی و مهندسی دانشگاه ها عجین شده است. بنابراین اکثر مشاغل فنی و مهندسی، از طریق تحصیل در رشته ریاضی و فیزیک قابل دسترسی خواهد بود و از آنجا که کشور ما در حال صنعتی شدن می باشد نیاز جامعه ما نیز به رشته های فنی و مهندسی بیش از سایرین است.  به جرات می توان گفت رشته ریاضی از نظر رشته های دانشگاهی و مشاغل مربوط به آن از متنوع ترین رشته های موجود در دوره متوسطه است.

 

 رشته علوم تجربی
برای موفقیت در این رشته قوی بودن در درس های علوم تجربی دوره راهنمایی و علوم زیستی ، ریاضی و شیمی دبیرستان از اهمیت خاصی برخوردار است. دانش آموزانی که به ساختمان بدن موجودات زنده علاقه مند هستند و از مطالعه طبیعت ( گیاه، جانوران و محیط زیست) لذت می برند، می توانند در این رشته موفقیت به دست بیاورند. یادگیری مطالب زیست شناسی نیاز به حافظه قوی دارد یعنی دانش آموز باید بتواند بسیاری از موضوعات دانش زیست شناسی را در ذهن تجسم نماید و به خاطر بسپارد. همچنین افرادی که علاقه زیادی به کارهای آزمایشگاهی دارند و توانایی های لازم را در این خصوص دارا می باشند از کسانی محسوب می شوند که می توانند موفقیت هایی در این رشته به دست بیاورند. از نظر تنوع رشته های دانشگاهی گروه علوم تجربی بعد از ریاضی و فیزیک در رتبه دوم قرار دارد. نکته جالب توجه آنجاست که اکثر افرادی که این رشته را انتخاب می کنند به پزشکی علاقه مند هستند، اما باید توجه داشت که ظرفیت دانشگاه ها در این زمینه محدود می باشد. بسیاری از فارغ التحصیلان دانشگاهی این گروه در مراکز درمانی و بهداشتی مشغول به کار می شوند.

رشته علوم انسانی
از شرایط اصلی برای ورود به این رشته قوی بودن در دروس ادبیات و عربی است ، همچنین دانش آموز باید توانایی خود را در درس مطالعات اجتماعی نشان داده باشد.  این رشته دانش و معلومات مربوط به علوم انسانی را در بر   می گیرد. موضوع اصلی علوم انسانی مطالعه مسایل مربوط به انسان است. زبان و ادبیات ملل مختلف، ادیان و مذاهب مختلف، علوم ورزشی، باستان شناسی، تاریخ، جغرافیا، اقتصاد، جامعه شناسی، علوم اجتماعی و مردم شناسی، فلسفه و منطق، روانشناسی، مدیریت بخش های مختلف اقتصادی، بازرگانی و دولتی، مسایل مربوط به خانواده و علوم تربیتی از محورهای اصلی این رشته محسوب می شود. برای توفیق در این رشته علاوه بر علاقه مندی به علوم انسانی و قدرت حافظه خوب، توانایی علمی در دروسی چون ادبیات، عربی، تاریخ، جغرافیا، فلسفه و منطق و مطالعات اجتماعی از نیازهای اصلی به حساب می آیند. اکثر مشاغلی که محور اصلی آن ها انسان می باشد، با علوم انسانی در ارتباط هستند. طی سال های اخیر استقبال در این رشته کاهش یافته است اما هنوز هم در کنکورهای سراسری بیشترین شرکت کننده در گروه ادبیات و علوم انسانی است. این در حالی است که تعداد دانش آموزان آماده و قوی در این گروه کمتر از گروه های دیگر است.

 

رشته علوم و معارف اسلامی 
دانش‌آموز در این رشته  با دروس و مباحث اصلی از قبیل اصول فقه، معارف اسلامی، تفسیر قرآن، اخلاق اسلامی، مبادی العربیه، آشنایی با قرآن و... آشنا می‌شود و باید به زبان و ادبیات عرب مسلط بوده و به آن علاقه‌مند باشد چرا که برای ورود به وادیه قرآن و حدیث و مطالعه تاریخ و تمدن کشورهای مسلمان و کتب عرفانی و فلسفه اسلامی و یا تحقیق و مطالعه بر روی فقه و مبانی حقوق اسلامی، آشنایی با زبان عربی یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر است. فارغ التحصیلان این رشته مجاز خواهند بود تا در رشته های دانشگاهی مربوط به گروه ادبیات و علوم انسانی ادامه تحصیل بدهند. همچنین برخی از موسسات آموزش عالی خاص مانند دانشگاه علوم و حدیث، از بین داوطلبین مذکور برای ادامه تحصیل در رشته های مذهبی و اسلامی دانشجو می پذیرد.

 

 شاخه‌ فنی و حرفه‌ای
شاخه‌ فنی و حرفه‌ای در مقطع تحصیلی متوسطه‌ آموزش و پرورش شامل سه زمینه‌ صنعت، خدمات و کشاورزی است و هر زمینه دارای چندین رشته می‌باشد.
مراکز و واحد‌های آموزشی مجری این شاخه «هنرستان» و دانش‌آموزان آن «هنرجو» و دبیران تخصصی آن «هنر‌آموز» نامیده می‌شوند.
از اهداف اصلی شاخه‌ فنی‌ و حرفه‌ای، استقلال فکری و ایجاد زمینه‌ خلاقیت و نوآوری، شناخت بهتر استعداد و علاقه‌ هنرجویان و ایجاد زمینه‌ مناسب برای هدایت آنان به سمت اشتغال، مفید است. چون این شاخه دارای دوره پیش دانشگاهی  نمی باشد هنرجویانی که از هنرستان فارغ التحصیل می شوند نمی توانند در کنکور سراسری و آزاد شرکت کنند. اما به منظور ارتقای سطح مهارت این هنرجویان دوره کاردانی خاصی در دانشگاه جامع  علمی کاربردی، دانشگاه آزاد و دانشکده های فنی و حرفه ای وابسته به آموزش و پرورش طراحی شده است. هنرجویان علاقه مند پس از قبولی در آزمون های ورودی مجاز خواهند بود تا مدرک فوق دیپلم خود را دریافت نمایند و بدین ترتیب با مهارت بیشتری جذب بازار کار شوند.

 

شاخه‌ کاردانش
شاخه‌ کاردانش در مقطع تحصیلی متوسطه‌ آموزش و پرورش شامل سه زمینه‌ صنعت، خدمات و کشاورزی است. مراکز و واحد‌های آموزشی مربوط به این شاخه «هنرستان کار دانش» نامیده می‌شوند. دانش آموزانی که قصد دارند هر چه سریع تر جذب بازار کار شوند به این شاخه هدایت می شوند البته همانطور که در شاخه فنی و حرفه ای اشاره شد هنر جویان کاردانش نیز می توانند ادامه تحصیل دهند. دانش آموزانی که توانایی و حوصله کمتری برای یادگیری دروس نظری و حافظه محور دارند و تمایل بیشتری به انجام مشاغل عملی و مهارتی دارند برای تحصیل در این شاخه مناسب هستند. از آنجا که تنوع رشته در این شاخه بسیار زیاد است توانمندی های مربوط به این شاخه نیز گسترده است. به همین علت علاقه مندان باید در انتخاب رشته دقت بیشتری داشته باشند. 
 
شاخه فنی و حرفه ای با شاخه کاردانش شباهت زیادی دارد اما تفاوت هایی نیز دارد. از جمله این تفاوت ها می توان به این موارد اشاره کرد:
* شرایط ورود به شاخه  فنی و حرفه ای از کاردانش دشوارتر است.
* دروس شاخه  فنی و حرفه ای مشکل تر  از کار دانش است.
* دروس عملی و ساعات کارگاهی شاخه کار دانش بیشتر از فنی و حرفه ای است.
* رشته های شاخه کار دانش متنوع تر از فنی و حرفه ای است.
* شرایط استخدام برای فارغ التحصیلان فنی و حرفه ای بهتر است.
* ساعات حضور در مدرسه برای دانش آموزان فنی و حرفه ای بیشتر است. 
* دانش آموزان فنی و حرفه ای برخی از دروس را که دانش آموزان کار دانش از گذراندن آن معاف هستند را می گذرانند.

اضطراب امتحان

• آیا تاکنون از خود پرسیده‌اید که چرا از امتحان می‌ترسید؟
• آیا تابحال به صورت عمیق به این موضوع فکر کرده‌اید که چه عواملی در ترس و اضطراب نسبت به امتحان مؤثر بوده‌اند؟
• آیا در زندگی تحصیلی راههایی برای کاهش این نوع اضطراب یافته‌اید؟

بدون تردید ترس از امتحان بین دانش آموزان و دانشجویان تقریبا همه گیر و رایج است و می‌توان گفت مهمترین علت این موضوع ، نتیجه‌ای است که از امتحان بدست می‌آید. نتیجه‌ای که مدرک قبولی یا مردودی محسوب گردیده و باعث ارتقاء ، تهدید ، تشویق و یا تنبیه می‌گردد. گاهی اوقات این نتیجه می‌تواند سرنوشت را نیز رقم زند. به همین علت هر چه نتیجه ، حساسیت و اهمیت بیشتری داشته باشد، به همان نسبت می‌تواند اضطراب و ترس از امتحان گردد، که برخی از آنها عبارتند از:

1. ترس از فراموش کردن مطالب خوانده شده.
2. سختگیری مدرسین در طی سال تحصیلی.
3. انتظار بیش از حد والدین.
4. عدم وجود خود باوری در فرد.
5. نامشخص بودن سؤالات.

اکنون که برخی از عوامل ایجاد کننده ترس از امتحان مشخص شدند، لازم است عوامل کاهش دهنده این نوع ترس را نیز بدانیم. در خصوص روشهای کاهش ترس از امتحان نظرات مختلفی وجود دارد که مهمترین آنها به شرح زیر می‌باشند:

ایجاد محیطی آرام و به دور از تشنج

علاوه بر تلاش والدین برای ایجاد چنین محیطی برای مطالعه فرزندان ، فرزندان نیز بایستی کوشش نمایند.

تنظیم برنامه خواب و استراحت

برخی با این تصور که هنگام امتحانات برای مطالعه بیشتر اصلا نباید خوابید و یا خیلی کم خوابید ، خود باعث خستگی ذهنی و در نتیجه فراموشی بیشتر در مطالب خوانده شده می‌گردند. کاهش زمان خواب در حد متعادل مطلوب است، اما افراط در آن هرگز مفید نخواهد بود.

پرهیز از کاهش تغذیه

افراط و تفریط در تغذیه اثرات نامطلوبی در بر خواهد داشت. بایستی با خواب و استراحت کافی و نیز تغذیه مناسب ، از لحاظ روحی و جسمی ، خود را آماده امتحان کرد.

آماده شدن برای امتحان

داشتن برنامه ریزی صحیح جهت مطالعه در طول سال تحصیلی و رعایت روشهای صحیح مطالعه.

1. مطالب درسی را بتدریج و در طول زمان مرور کنید، نه اینکه در آخرین دقایق قبل از امتحان به مطالعه فشرده بپردازید.
2. از یادداشتهای خود ، یادداشتهای فشرده‌ای بردارید، تا بازسازی ذهنی ، رمز گردانی و مرور مطالب برایتان مفید واقع شود.
3. سعی کنید به نوع آزمون پی ببرید، تا بتوانید مطالعه خود را متناسب با آن پیش ببرید.

پرهیز از فشرده خوانی

فشرده خوانی با مرور کردن مطالب متفاوت است. فشرده خوانی متضمن کوششی است برای یادگیری مطالب تازه بلافاصله قبل از شروع امتحان. و یا به عبارتی آخرین کوششهای شخص در آخرین لحظات قبل از امتحان.

تأکید بیشتر بر مطالبی که انتظار دارید جزء سؤالات امتحانی باشد.

می‌توانید محدوده سؤالاتی را که در امتحان مطرح خواهد شد، حدس زده و بیشتر به آنها پرداخته شود. برای این منظور سؤالات امتحانی سالهای گذشته کمک خواهند کرد. همچنین توجه به مطالب و موضوعاتی که استاد و یا معلم در کلاس درس بیشتر روی آنها تکیه می‌کند.

شرکت در جلسات آخر درس

حتما در جلسات آخر درس پیش از امتحان در کلاس شرکت کنید. زیرا اغلب ، مطالب مهمی را احتمال بیشتری در طرح سؤالات دارند، در جلسات آخر مرور و توضیح داده می‌شوند.

پرهیز از اضطرابهای متفرقه

مثلا شب امتحان مسابقات فوتبال را دنبال نکنید. اگر امتحان قبلی رضایت بخش نبوده است، به آن نیندیشید و تحلیل امتحان قبلی را به فرصت مناسب خودش موکول کنید.

داشتن تصور ذهنی مثبت از خود

بجای پرداختن به جنبه‌های منفی ، همواره یک تصویرز ذهنی مثبت از خودتان داشته باشید و پس از تلاش کافی جهت مطالعه مطالب به موفقیت خود امیدوار باشید.


حال که برخی از عوامل کاهش ترس از امتحان مطرح شدند، بایستی مواردی را در جریان امتحانات و هنگام پاسخگویی به سؤالات مد نظرمان باشد، که رعایت این موارد می‌تواند در موفقیت بیشتر و کاهش اضطراب نسبت به امتحان مؤثر باشد. برخی از این موارد عبارتند از:

• به موقع و سر وقت به جلسه امتحان بروید و پیش از آغاز امتحان با خاطری آسوده در جای خود مستقر شوید.
  
  
• کلیه وسایل و ابزارهایی که در امتحان مورد نیاز است همراه خود به جلسه ببرید.
  
  
• دستورالعملها را با دقت بخوانید و اگر دستورات شفاهی است، با توجه و التفات کامل به آن گوش دهید و عینا همان کاری را که از شما می‌خواهند انجام دهید. در مورد سؤالات تستی ، اگر نمره منفی داشته باشند، حدس زدن کار عاقلانه‌ای نیست.
  
  
• به زمان بندی سؤالات دقت کنید، تا با مشکل کمبود وقت مواجه نشوید.
  
  
• اگر زودتر از زمان تعیین شده سؤالات را پاسخ دادید، عجله نکنید و مجددا مروری داشته باشید.
  
  
• خود را برای پاسخ گویی به هر گونه سؤالی آماده سازید، اما نه با این برداشت که باید صد درصد سؤالات را جواب دهید. برای پاسخگویی به سؤالات به طرح چهار مرحله‌ای زیر دقت کنید:
  
  

1. ورقه سؤالات را نسبتا با سرعت بخوانید و به تمام سؤالات که پاسخ آنها برایتان روشن است جواب بدهید. برای این مرحله حداقل نیمی از وقت امتحان را در نظر بگیرید.
   
   
2. دوباره ورقه را بخوانید و به تمام سؤالات که تا آن موقع پاسخشان به یادتان آمده است پاسخ دهید.
3. در نوبت سوم باید به تمام سؤالاتی که باقی مانده پاسخ دهید.
4. در نوبت چهارم یکبار دیگر نیز کنترل کرده و ببینید که آیا سؤالات را همانگونه که می‌خواستیم پاسخ داده‌ایم.

• برای پاسخ گویی به آزمون تشریحی پیشنهاد می‌شود، موضوع را بطور کامل یاد گرفته و پرسش را به دقت بخوانید. و قبل از اینک  مشاوره تحصیلیه شروع به نوشتن کنید، پاسخ خود را سازمان بندی کنید.
  
  
• برای پاسخگویی به آزمون تستی پیشنهاد می‌شود:
  
  

1. سؤالات ساده را جواب داده و از سختها بگذرید.
2. وقتی به سؤالات نیمه مشکل رسیدید، مقابل آن علامت (+) (در پاسخ نامه) به معنای قابل حل و در مقابل سوالات مشکل علامت (-) به معنای غیر قابل حل بگذارید.
   
   
3. وقتی تمام سؤالات در یک درس خاص را پاسخ دادید، به سراغ سؤالاتی بروید که جلوی آنها علامت (+) گذاشته‌اید و سپس به سؤالاتی که علامت (-) دارند، پرداخته شود. 
   

راهکار انجام تکلیف شب

 22نکته برای ایجاد عادت های مطلوب در انجام تکالیف دانش آموزان

 

نکتة ۱: زمان‌ و‌ ‌مدت انجام تکلیف برای دانش‌آموزان براساس تفاوت‌های فردی، دورة تحصیلی و شرایط مدرسه و معلم‌ها متفاوت است. تعیین زمانی محدود و متناسب با شرایط، کمک می‌کند که از هشدار‌ دادن مکرر به آن‌ها و عصبانیت بپرهیزید.

 

نکتة ۲: انجام تکلیف شب و آمادگی قبل و پس از درس، باید از همان سال‌های آغاز تحصیل، جای ثابتی در برنامة روزانه فرزندان شما داشته باشد. قدرت تمرکز در افراد متفاوت است. هر کودکی تنها می‌تواند حواسش را برای لحظاتی جمع کند و فقط در زمان محدودی روی موضوع تمرکز داشته باشد.

 

نکتة ۳: این‌که فرزند شما چه مدتی می‌تواند تمرکز داشته باشد تا تکالیف خانه‌اش را انجام دهد، به سن و از همه مهم‌تر به شخصیت کلی او بستگی دارد. بیشتر بچه‌هایی که با استراحت‌های کوتاه دو تا سه دقیقه‌ای که پس از هر ۱۰تا ۱۵ دقیقه به خود می‌دهند (مثلاً در این فاصله چیزی می‌نوشند، راه می‌روند و...)، به طور شگفت‌آوری متمرکز می‌مانند.^۱

بچه‌های ۶تا ۸ ساله، حداکثر ۴۰دقیقه؛ بچه‌های ۹ تا ۱۱ ساله، حداکثر ۶۰دقیقه و بچه‌های ۱۲ تا ۱۴ ساله، حداکثر ۹۰ دقیقه می‌توانند تمرکز کنند. البته فرزندان بالای ۱۴ سال شما بیشتر از این هم می‌توانند متمرکز باقی بمانند و این زمان به طور عادی برای انجام تکالیف متداول یک شب کافی است. دقت کنید که استراحت‌های کوتاه، ضمن آن‌که می‌توانند تنش‌زدایی کنند و به تمرکز بهتر بینجامند، نباید حواس را پرت کنند و مانع کارایی مفید کودک شوند.

 

نکتة ۴: زمان یادگیری به سن و توانایی فردی کودک شما در سرعت نوشتن و یادگیری در رشته‌ها و درس‌های گوناگون بستگی دارد. براساس پژوهش‌های انجام‌شده، زمان‌های زیر با اندکی تفاوت، در بسیاری از جوامع دیده شده است:

* دانش‌آموزان پایه‌های اول و دوم: ۳۰ دقیقه یادگیری/ ۱۵دقیقه وقفه/ ۲۰دقیقه یادگیری.

* دانش‌آموزان پایه‌های سوم و چهارم: ۴۵ دقیقه یادگیری/ ۱۵دقیقه وقفه/ ۲۰دقیقه یادگیری.

* دانش‌آموزان پایه‌های پنجم وششم:۶۰دقیقه یادگیری/ ۱۵دقیقهوقفه/ ۳۰دقیقه.یادگیری.

* دانش‌آموزانپایه‌های هفتم تا نهم:۶۰ دقیقه یادگیری/ ۱۵دقیقه وقفه/ ۶۰دقیقه یادگیری.

البته امکان افزایش زمان برای پایه‌های بالاتر، براساس مداومت و کسب تجربه‌های گوناگون وجود دارد.

 

نکتة ۵: حتماً زمان انجام تکالیف خانة فرزندتان را مشخص کنید و پس از این‌که قسمت بیشتر تکالیف توسط او انجام شد، استراحت طولانی‌تری به مدت ۱۵دقیقه برایش در نظر بگیرید. در هر صورت، طوری برنامه‌ریزی کنید که زمان زیادی صرف انجام تکالیف خانه نشود. این‌که هر بعدازظهر کودک مجبور شود ساعت‌ها به دفتر و کتاب خود بچسبد، باعث وحشت او می‌شود. این زمان زیاد، فقط به تلف کردن وقت و به رؤیا فرو رفتن منجر می‌شود و دیگر، یادگیری حاصل نمی‌شود. 

 

نکتة ۶: با یک آزمایش ساده و در ضمن سرگرم‌کننده، می‌توانید پی ببرید که فرزند شما واقعاً به چه مقدار وقت برای انجام تکالیف معمولش نیاز دارد. قبل از این‌که زمان جدید یادگیری را تعیین کنید، از فرزندتان بخواهید دو هفتۀ تمام این نکات را یادداشت کند:

- فکر می‌کنی امروز در چه مدتی تکالیفت را انجام می‌دهی؟

- ساعت شروع تکلیف کی بود؟

- چند بار کارت را متوقف کردی؟ فکر می‌کنی در مجموع چند دقیقه شد؟

- ساعت پایان تکالیف کی بود؟

    این‌که کودک خود حدس بزند و حدسش را امتحان کند، برای همۀ بچه‌ها بسیار سرگرم‌کننده است. یک اثر جانبی مثبت این کار، آن است که احساس کودک از زمان، اصلاح می‌شود. هم‌چنین بیشتر 

وقت‌ها، تکلیف سریع‌تر انجام می‌شود و از همه مهم‌تر، پس از دو هفته، شما میانگین تقریبی دقیقی دارید که می‌توانید طبق آن برنامه‌ریزی کنید.

 

نکتة ۷: دقت کنید که زمان انجام تکالیف شب و بازی فرزندتان را تعیین کنید تا از سهل‌انگاری او جلوگیری شود و یادگیری و انجام تکالیف، حالت مسابقه پیدا نکند.

 

نکتة  ۸: به هر نحو ممکن، نگذارید فرزندتان روی میزش ساعت زنگ‌دار بگذارد و احتمالاً پس از نیم ساعت با صدای زنگ ساعت از جا بپرد و برای استراحت برود. بیشتر وقت‌ها، وقفه‌ها کاملاً خودبه‌خودی به وجود می‌آیند. این وقفه‌ها به طور معمول بین کارهای گوناگون مانند نشستن، خواندن یا آموختن درس، با بروز عدم تمرکز، خستگی یا تنش عضلانی به وجود می‌آید. هم‌چنین وقتی کودک با انبوه غلط‌ها یا مسائل حل‌نشده روبه‌رو می‌شود نیز، خودبه‌خود دچار وقفه می‌شود.

  بسیاری از کودکان اصلاً نمی‌خواهند در حین انجام تکلیف، وقفۀ طولانی داشته باشند، چون احساس می‌کنند که از فضای یادگیری خارج می‌شوند. بعضی‌ها نیز بیش از ۲۰دقیقه تمرکز برای کار کردن را تحمل نمی‌کنند. به همین دلیل، لازم است که زمان استراحت را برحسب احتیاج فرزندتان تعیین کنید. 

 

نکتة ۹: بسیاری از بچه‌ها، وقفه‌های کوتاهی نیز برای فکر کردن یا خیال‌بافی دارند. از این وقفه‌ها باید استفاده کرد. بیشتر وقت‌ها، فقط یک یا دو دقیقه کافی است که فرزندتان دوباره سرحال بیاید. از این وقفه‌های کوچک خلاق پشتیبانی کنید. مثل وقتی که کودک یک تکه سیب، چند تا آب‌نبات یا پاستیل و نوشیدنی مورد علاقه‌اش را کنار گذاشته که آرام‌آرام بخورد، نشان می‌دهد که او می‌خواهد با تمرکز کار کند. مزاحم او نشوید.

 

نکتة ۱۰: اگر فرزند شما زودتر از برنامه، تکالیفش را انجام دهد، یک موفقیت فوق‌العاده به دست آورده‌اید. در این حال، اجازه دهید باز هم کتاب بخواند، کیف مدرسه‌اش را مرتب کند یا نقاشی بکشد. بچه‌ها در این قبیل مواقع دل‌شان می‌خواهد کاملاً آزاد باشند. در واقع وقتی کار روزانه‌اش را با موفقیت انجام داده است، تعطیلی او آغاز شده و معلوم است که می‌تواند هر کاری، از جمله بازی بکند.

 

نکتة ۱۱: اگر فرزند شما تکلیفش را در زمان تعیین‌شده تمام نکرد، باید کماکان بین ۱۰تا ۲۰ دقیقه (و در مورد بچه‌های پایه‌های بالاتر، حتی کمی بیشتر) به کارش ادامه دهد. این اتفاق بیشتر موقعی رخ می‌دهد که انجام تکلیف، توأم با یادگیری است و احتیاج به فکر کردن دارد. در این موارد، باید کار اضافة کودک‌تان را با یک پاداش کوچک مثل یک خوراکی ساده همراهی کنید. وقتی فرزندتان مدت زیادی با تکالیفش کلنجار رفت، به کمکش بروید و استراحتی به او بدهید. اگر متوجه شدید که آن روز واقعاً تکالیفش زیاد است و از عهدة آن برنمی‌آید، مجبور نیست کارش را تمام کند. یادداشت کوتاهی برای معلمش بنویسید و او را در جریان بگذارید. 

 

نکتة ۱۲: وقتی که فرزند شما مجبور باشد مثلاً پس از یک بیماری یا برای امتحان روز بعد، بیشتر از قبل درس بخواند، اجازه دهید که حتماً پس از انجام تکالیف و زمان درس‌ خواندن، استراحتی نسبتاً طولانی کند که در آن مدت بتواند حسابی تخلیه شود. 

 

نکتة ۱۳: کتاب‌های داستانی، کمیک‌استریپ، شعر و سایر علائق شخصی کودک‌تان را از او دریغ نکنید. هیچ وقت فرزندتان را مجبور نکنید که به جای خواندن کتاب کارتونی یا پلیسی که دوست دارد، شب‌ها هم کتاب‌های درسی‌اش را بخواند.

 

نکتة ۱۴: رسم‌ها و عادت‌های خاص خانوادة شما مثل زمان خوردن شام، وقت آمدن پدر، زمان خواب و... می‌توانند در انجام اثربخش تکالیف و فعالیت‌های یادگیری فرزندتان مؤثر باشند. سعی کنید ثابت ماندن این زمان‌ها را جدی بگیرید و سایر برنامه‌های خودتان را با آن‌ها هماهنگ کنید.  

 

نکتة ۱۵: وقتی هر روز سر ساعت یک‌ونیم بعد‌ازظهر ناهار می‌خوریم، خود‌به‌خود در این ساعت اشتهای خوردن پیدا می‌کنیم. این موضوع تقریباً کمتر به این ربط دارد که حالا واقعاً بدن ما به غذا احتیاج دارد یا نه. هم‌چنین وقتی سعی می‌کنید که هر روز صبح‌ها، سر ساعت شش‌ونیم، یک ربع در بوستان محل‌تان بدوید، اول به ساعت زنگ‌دار و سپس به نظم و مداومتی شدید نیاز دارید. ولی به‌تدریج، این کار به ‌صورت احتیاج در می‌آید، شما به طور خودکار بیدار می‌شوید و می‌خواهید هر چه سریع‌تر بیرون بروید و در هوای روح‌بخش بوستان بدوید.

    از قدرت عادت‌ها در کارهای مربوط به فرزندتان نیز استفاده کنید. با فرزندتان قرار بگذارید که هر روز در مدت زمان معینی، تکالیفش را انجام دهد و به او کمک کنید این زمان را حفظ کند. پس از چند هفته مداومت، فرزند شما دیگر کوچک‌ترین مشکلی با این برنامه نخواهد داشت و دلش خواهد خواست مثلاً سر ساعت ۴ بعدازظهر، سروقت تکالیفش برود.

 

نکتة ۱۶: قبل از آن‌که با کودک‌تان بنشینید و قاعدة جدیدی برای انجام تکلیف‌های او پیدا کنید، اول باید خودتان به طور دقیق بدانید که چه می‌خواهید و چرا می‌خواهید؟

    فهرستی از دلایلی را که می‌خواهید در طول یک هفته وضعیت فعلی را تغییر دهید، بنویسید. در این فهرست می‌توان این موارد را ذکر کرد:      

    من می‌خواهم کودکم یک برنامۀ زمانی برای انجام تکالیفش داشته باشد، زیرا:

 * پس از آن، در مدرسه وضعیت درسی بهتری خواهد داشت.

 * لذت بیشتری از یادگیری خواهد برد.

 * از این موش و گربه‌بازی و دعوای دائمی خسته شده‌ام.

 * باعث شده است در برنامة زمانی افراد دیگر خانواده، آشفتگی به وجود بیاید.

 * می‌ترسم که فرزندم امسال قبول نشود یا به شرایط مطلوبی از یادگیری دست پیدا نکند.

 * گمان می‌کنم که فرزندم بی‌نظم است و به انضباط بیشتری نیاز دارد.

 * دنبال زمانی می‌گردم که لااقل عصرها، بتوانم اوقات فراغتی برای خانواده‌ام دست‌وپا کنم.

 * ... .

این فهرست مهم است، چون می‌توانید اگر واقعاً خواستار تغییری هستید، با فرزندتان بحث کنید. 

 

نکتة ۱۷: اگر مدت‌هاست که چگونگی انجام تکالیف شب توسط فرزندتان به موضوع پیچیده‌ای در خانوادۀ شما تبدیل شده است، برای عوض کردن عادت‌های قدیمی به وقت احتیاج دارید و باید با احتیاط این کار را انجام دهید. حتی اگر کاری سخت به نظر برسد، گاهی لازم است مدتی از تلاش برای تغییر وضعیت دست بردارید و اجازه دهید اوضاع به شرایط آرامش باز گردد. بعد از این مدت می‌توانید به روش‌های دیگر بیندیشید و در صورت لزوم از مشورت افراد صاحب‌نظر استفاده کنید.

 

نکتة ۱۸: در نظر داشته باشید که مدرسه، تکلیف شب و یادگیری، اول از همه جزو حیطة زندگی فرزند شماست. به همین دلیل هم، خود او باید بتواند تعیین کند که چه زمانی مایل است انجام آن را به عهده بگیرد، ولی اجازه ندهید کودک‌تان بیش از حد در تصمیم‌گیری آزاد باشد. برای او روشن کنید که هر روز ساعت مشخصی به انجام تکالیف و یادگیری اختصاص می‌یابد و او باید خودش را با این برنامه تطبیق دهد. شما هم می‌توانید برحسب سن فرزندتان، خواسته‌های او را کم‌وبیش رعایت کنید. بنابراین، در یک زمان مناسب، مثلاً در یکی از روزهای تعطیلات آخر هفته، با فرزندتان بنشینید و دربارة برنامه‌های جدیدی که برای سامان‌دهی تکالیفش در ذهن دارید، با او گفت‌‌وگو کنید.

 

نکتة ۱۹: بهترین زمان برای شروعی تازه در نگرش به چگونگی انجام تکالیف را پیدا کنید. برای این‌که کسی روی برنامة جدیدی که برای یادگیری مؤثرتر باشد، کار کند، علاوه بر مقداری وقت، به انگیزة مثبتی که بتواند آن را به خوبی اجرا کند، نیز نیاز دارد. طبیعی است که بهترین شرایط، آغاز یک سال تحصیلی جدید، پایان یک تعطیلات، روز تولد یا یک تغییر قابل توجه مانند رفتن به سر کار جدید، منزل جدید، تغییر دکوراسیون اتاق و... باشد. مهم این است که تغییر در عادت‌های انجام تکالیف را با یک تغییر مثبت دیگر همراه سازید.

 

نکتة ۲۰: اگر به هر دلیلی لازم باشد برای امور درسی و انجام تکالیف فرزندتان برنامه‌ریزی کنید، به هیچ‌وجه این کار را به صورت اجباری انجام ندهید، زیرا ضمانت اجرایی نخواهد داشت. باید شرایطی پیش بیاید که فرزندتان خودش نسبت به برنامه‌ریزی احساس نیاز کند و برای چنین کاری پیش‌قدم شود.

    در اقدام عملی برای برنامه‌ریزی هم، سعی کنید فقط نقش راهنما داشته باشید. راهنمایی شما زمانی مؤثرتر خواهد بود که:

 اول- منطقی رفتار کنید و برنامه را به صورت مجموعه‌ای از فعالیت‌های زیاد و جزیی درنیاورید. 

دوم- مراقب رفتارهای احساسی و هیجانی فرزندتان باشید.

به طور معمول، کودکان و به‌خصوص نوجوانان در آغاز برنامه‌ریزی بسیار پرشور و با انرژی وارد گود می‌شوند، ولی این رویه چندان طول نمی‌کشد.

 

نکتة ۲۱: تجربه ثابت کرده است، غالباً کسانی که به جز امور مدرسه و تحصیل، در سایر موارد نیز مسئولیت‌هایی را بر عهده دارند، نسبت به افرادی که در چنین شرایطی قرار ندارند، به مراتب بهتر از عهدة انجام وظایف‌شان برمی‌آیند. به این ترتیب، خوب است مسئولیت انجام برخی امور را به فرزندتان بسپارید. برای این کار بهتر است فهرستی از کارهایی را که او می‌تواند انجام دهد، در اختیارش قرار دهید و از او بخواهید کاری را که بیشتر به آن علاقه‌مند است، انتخاب کند. سپس شرایط انجام کار و انتظارات خود را از او بازگو کنید و جزییات آن را شرح دهید. به این ترتیب می‌توانید امیدوار باشید که او با انجام وظیفۀ تازه‌اش (هر چند بسیار ساده و معمولی و مانند جمع کردن وسایل شام از سرمیز باشد) مسئولیت‌پذیری بیشتری پیدا کند.

 

نکتة ۲۲: گاهی بد نیست برای پیدا کردن راه‌حل مشکل انجام ندادن تکلیف فرزندتان، او را محور مشاوره قرار دهید و بپرسید چرا در این مورد بی‌اعتناست. برای این کار، سؤالات ساده‌ای بیان کنید. مثلاً بپرسید آیا تو هم فکر می‌کنی که ما در مورد انجام ندادن تکلیف تو مشکلی داریم؟ فکر می‌کنی چرا این مشکل وجود دارد؟ اگر با سکوت او رو‌به‌رو شدید، مثال‌هایی را به شکل کوتاه و مستقیم ذکر کنید. مثلاً بگویید چنین مشکلی ممکن است به خاطر سخت ‌بودن تکلیف باشد، شاید هم تو علاقه‌ای به آن در خودت احساس نکردی؟! ممکن است مشکلی در مدرسه داشته باشی؟ شاید هم من مزاحم تو هستم؟!

    چنین گفت‌‌وگوهایی، اغلب به ایجاد پل‌های ارتباطی بیشتر بین شما منجر و نیز باعث می‌شود فرزندتان در مقابل تصمیم‌های جدید مقاومت نکند.   

 

 

پا‌نوشت:

۱. دو شیوة مطالعه و یادگیری وجود دارد: متــــــــــراکم و فاصــــــــله‌دار. در شیوة متراکم، فرد وقتی شروع به مطالعه می‌کند، تا زمانی که فرصت دارد. پیش می‌رود و استراحتی برای خود در نظر نمی‌گیرد. اما فرد در شیوة فاصله‌دار، زمان‌هایی برای مطالعه و زمان‌هایی نیز برای استراحت در نظر می‌گیرد. مثلاً اگر ۳ساعت وقت دارد، بعد از هر مطالعة ۶۰-۵۰دقیقه‌ای یک فرصت ۱۵ دقیقه‌ای به خود می‌دهد. البته نسبت بین زمان‌های مطالعه و استراحت بستگی به دورة آموزشی و ویژگی‌های فردی دانش‌آموزان دارد. بیشتر دانش‌آموزان ایرانی در مطالعه و یادگیری به روش‌های متراکم  عادت دارند.

شناخت دانش آموز بیش فعال

دانش آموزان بیش فعال

تعریف:بیش فعالی اختلالی است که در آن پر تحرکی ، بی توجهی و رفتارهای نا گهانی در کودکان مبتلا ، بیش تر و شدید تر از کودکان دیگر است .10-5 درصد کودکان به این اختلال دچارند و در پسرها شایع تر است . علائم این بیماری قبل از 7سالگی مشاهده می شود ، ولی اغلب در دوران مدرسه مشکلات جدیتر است. 

بیش فعالی ، بیماری ،عقب ماندگی ذهنی و یا مشکل روانی نیست.  این کودکان بدلایلی بیشتر از سایرین فعالیت می کنند.بسیار سریع الانتقال بوده و گیرایی بالایی دارند . اکثرا بهره هوشی بالایی نیز دارند اما نیازمند نظم بخشیدن به این توانایی  هستند.

علت

 عوامل متعددی در ایجاد آن نقش دارند .به نظر می رسد علت آن عمدتاً  نقص در تکامل سیستم اعصاب باشد .به عبارت دیگر ، کودکان مبتلا ،احتمالاًدر قسمت هایی از مغز که مسئول توجه ، تمرکز و تنظیم فعالیت های حرکتی اند ، دچار نقص جزئی می باشند . توارث و ژنتیک در این اختلال نقش دارند . همچنین در بعضی موارد ، در جریان حاملگی یا زایمان یا پس از ان ، صدمات جزئی به ساختمان مغز وارد می شود که می تواند باعث بروزاین مشکل گردد .

 

علائم

*خوابیدن وغذا خوردن آنها منظم نیست .

*به نظر میرسد که در همه چیز دخالت می کنند

*به مراقبت دائمی نیاز دارند .

*از نظر هیجانی،ثبات ندارند

* رفتارشان غیر قابل پیش بینی است .

*به سرعت از کوره در می روند

 *در فعالیت های خطرناک شرکت می کنند و احتمال صدمه دیدن آنها زیاد است .

*قبل از فکر کردن عمل می کنند . پیش از پایان یافتن سوال ، جواب می دهند .

* اشیا را پرتاب می کنند و ناخواسته به دیگران صدمه می زنند .

 *پر تحرک وپر فعالیتند . نمی توانند آرام بنشینند و بی قرارند.

 

                                                                    عوارض              

رفتار کودکان بیش فعال بر عملکرد آنها در خانواده ، مدرسه و اجتماع تاثیر سو می گذارد و باعث واکنش های منفی اطرافیان ،خانواده ، کارکنان مدرسه وهمسالان می شود .و باعث کاهش اعتماد به نفس و احساس بی کفایتی در این کودکان می گردد .ممکن است آنها از مدرسه و اجتماع متنفر شوند .کودکان بیش فعال ممکن است به صورت ثانویه دچار اختلالات ارتباطی ، مشکلات تحصیلی ، اضطراب ، افسردگی و بزهکاری شوند.

 

نحوه رفتار با دانش آموزان بیش فعال

* آنها را در نزدیک ترین فاصله نسبت به خود بنشانید.

* نگذارید دانش آموزان بیش فعال در کنار یا نزدیک هم بنشینند.

 * هر عامل کوچکی، باعث حواس پرتی آنها است. محرکهای محیطی را کنترل کنید.

* در هنگام تدریس،کمترین فاصله با او را داشته باشید.  تا بهتر به درس گوش کند.

 * با توجه به اینکه کودکان بیش فعال دارای حس مدیریت و رهبری گروه را دارند لذا پیش از آغاز درس جدید، بهتر است از آنها بخواهید تا درس جلسه قبل را توضیح دهد. 

 * پس از پایان درس جدید، ازآنها ونیز از سایر دانش آموزان بخواهید آنچه را که متوجه شده اند توضیح بدهد،  

 *  به آنها توجه کنید زیرا علاقه شدیدی به جلب توجه دارند.

 * درهنگام تدریس، لحن کلام،  ویا وضعیت ایستادن و... خود را تغییر دهید. این تغییر وضعیت موجب جلب توجه آنها می شود.

 * برای جذاب کردن مطالب درسی،از وسایل کمک آموزشی متنوع  استفاده کنید.  تا دانش آموزان بیش فعال علاقمند شوند.

 * در اطراف دانش آموزان فعال حرکت کنید و سعی کنید وبه آنها تذکر دهید.

 *در کلاس درس جذابیت ایجاد کنید و سعی کنید که نحوه تدریستان یکنواخت نباشد

 *هنگام نوشتن مطالب روی تخته، ماژیک و یا گچ رنگی استفاده کنید تا نظر آنها جلب شود

 *تکلیف منزل بدهید تا این دانش آموزان در منزل نیز سرگرم شوند.

* دانش آموز بیش فعال را تشویق کرده و به او امید بدهید و از تنبیه جداً بپرهیزید.

 * از آنها در حضور دیگران انتقاد نکنید زیرا عصبی و نا آرام تر میشوند.

 *  اعتماد به نفس آنها را افزایش داده و به  شخصیت آنها احترام بگذارید.

 *  با آنها  ملایم، مهربان، صبور ومنطقی باشید.

 *  جهت اصلاح رفتار دانش آموز،  با والدین آنها در ارتباط  باشید.

 * بر رفتار آنها نظارت دقیق داشته باشید اما وسواس به خرج ندهید.

 * جهت درمان و یا اصلاح رفتار آنان ،از روانپزشکان ،روانشناسان و مشاورین  کمک بگیرید.

 * نکات مثبت رفتار او را بزرگ  و مهم جلوه دهید .

درمان مشکلات دیکته نویسی

روانشناسی دیکته نویسی

با تاکید بر درمان مشکلات (دیکته نویسی) دانش آموزان مقطع ابتدایی

مقدمه: املا بخشی از برنامه آموزشی است که در آن خلاقیت مطرح نیست بلکه تنها یک نمونه ویا ترتیب حروف آن مد نظر است.

 

املای یک کلمه بسیار مشکل تراز خواندن آن کلمه است چرا که باز شناسی یک کلمه چاپی، یک عمل کد برگردانی است لذا بعضی از کودکانی که در خواندن ضعیف هستند، در املا نویسی هم دچار مشکل می باشند.نوشتن املا مستلزم تواناییها وخرده مهارتهای بسیاری است.دانش آموز قبل از هر چیز باید قادر به خواندن کلمه باشد.حافظه حرکتی نیز عاملی در املا محسوب می شود.یعنی شخصی که برای بار دوم کلمه- ای رامی نویسد، باید اعمال حرکتی آن کلمه را بخاطر آورد.

انواع اشتباهاتی که کودک در املا نویسی مرتکب می شود از یک نوع نیستند تا بتوان با اتخاذ یک روش،همه آن اشتباهات را از بین برد.دراینجا به تجزیه وتحلیل انواع غلط های املایی می پردازیم:

انواع مشکلات

1-ضعف دقّت: (دقت یعنی تمرکز کافی بر کاری جهت جایدهی آن درمغز)

-حذف یا اضافه کردن نقطه .مثال:بازار=بارار رفت=رقت

-حذف یا اضافه کردن دندانه : سیب=سسیب

-حذف یااضافه کردن سرکش : کار=گار قشنگ=قشنک

-حذف یا اضافه کردن تشدید: بنّا=بنا کتاب-کتّاب

-حذف یا اضافه کردن یک صدا: رفت=رفته باران=بارن

روشهای درمانی

۱- دو تصویر را که شبیه به هم هستند ولی در جزئیات کمی با هم متفاوتند را در اختیار کودک قرار دهید و از او بخواهید تفاوتها و تشابهات آنها را بیان کند.

۲-کارتی را تهیه کنیدو کلمه مورد نظر را روی آن نوشته و برخی حروف آن را حذف کنید تا کودک حروف حذفی را بنویسد. مانند: مادر ما.... ماد...

۳-تصحیح دیکته توسط دانش آموز روش موثری است.

2-ضعف حافظه دیداری: کودک به خوبی قادرنیست تصویر حرف مورد نظر رابه خاطر آورد.ودر نتیجه در صداها وحروفی که صدا وتلفظ آنها مثل هم است دچارمشکل می باشد

مثل: انواع (ث-س-ص)- ثریا=سریا صدا=سدا

-انواع (ت-ط) طوطی=توتی حتّی=حطّا

-انواع ( اِ - - ﻪ) اِمام= عِمام عِلّت=اِلّت

-انواع ( ح- ﻬ ) خوش حال=خوش هال همیشه=حمیشه

-انواع (ز-ض-ظ-ذ) مریض=مریز ناظم=ناضم گذشته=گزشته

-انواع(غ-ق) ورق=ورغ کاغذ=کاقز

روشهای درمانی

۱-چند شکل و یا چند وسیله به کودک نشان داده و سپس پنهان کنید.واز کودک بپرسید نام وسایل را بگوید.

۲-چند وسیله و یا کارت را مرتب نمایید و در حضور کودک ترتیب آنها را به هم بزنید و از کودک بخواهید آنان را مانند قبل مرتب کند.

۳-تصویری را به کودک نشان داده و سپس بردارید و از کودک بخواهید جزئئات تصویر دیده شده را بیان کند.

۴- بر روی یک کارت واژه های هم خانواده را بنویسید تا کودک ببیند(مانند: نظر-ناظر-منظور-منظره-نظارت)

۵-کلمه صحیح را بصورت درشت بنویسید تا کودک با انگشتش آن املای آن را در هوا بنویسد.

3-ضعف حافظه شنیداری: کودک شنیده هارا به یاد نمی آورد وبرخی از کلمات را جا می اندازد(جا اندازی کلمات یا جمله ها به دو دلیل صورت می گیرد:1 -ضعف حافظه شنوایی 2-کند نویسی)

روشهای درمانی

۱-در ابتدا ۲ یا ۳ کلمه بگویید و از کودک بخواهید آنها را بعد از شنیدن تکرار کند.سپس تعداد کلمات را بیشتر کنید.

۲-یک جمله و سپس چند جمله بگویید و از کودک بخواهید آنها را تکرار کند.

۳-چند دستور به کودک بدهید و از او بخواهید آناه را به ترتیب اجرا کند.

4-ضعف توالی دیداری: دانش آموز ترتیب نوشتن صداها را به یاد نمی آورد. مثال:مادر=مارد درخت=ردخت دارد=دادر

روشهای درمانی

۱-حرکاتی ورزشی انجام دهید واز کودک بخواهید آنها را به ترتیب اجرا کند.

۲-از کودک بخواهید حروف نوشته شده را از راست به چپ بگوید.

۳-روی یک کارت ۴-۳ کلمه بنویسید تا کودک ببیند سپس از او بخواهید که حروفی را که دیده است به ترتیب بیان کند.

5-تعویض کلمه: دانش آموز کلمه را به دلخواه خود عوض می کند.(خواندن بهترین روش درمان است)

مثال: رفت= گرفت

6-مصطلح نویسی: دانش آموز به جای کلمه مورد نظر،اصطلاحی را که بین مردم رایج است می نویسد(اصطلاحاَبه زبان محاوره ای می نویسد).درمان:بر خواندن و تلفظ کلمات تاکید شود.

مثال: تلفن=تیلیفون

7-ضعف حساسیت شنیداری: کودک درشنیدن صداهای هم وزن حساس نیست (صداهای هم وزن را با هم اشتباه می گیرد و یا صداهای آخربرخی ازکلمات را حذف می کند(مثال:صبح= صب رفتند=رفتن)

صداهای هم وزن:

مثال: (ج-ژ) ژاله=جاله پژمرده=پجمرده

مثال: (گ-ق) انقلاب=انگلاب

مثال: (ت-د) رفت=رفد

مثال: (ف-و) تلویزیون=تلفزیون

مثال: (ک-ت) سکوت=ستوت

مثال) :ن-م) انبار=امبار

مثال: (ب-و) مسواک=مسباک

روشهای درمانی

۱- از کارت تصاویر و نوار صداها استفاده شود وکودک می بایستی صدایی را که شنیده ، تصویرش را هم پیدا کند.

۲-چشم کودک را ببندید و از دیگران بخواهید او را صدا بزنند سپس کودک باید نام آن فرد را بگوید.

۳-جهت تقویت حساسیت شنوایی از بلند کردن صدای رادیو و تلویزیون پرهیز کنید.

۴-چند کلمه یکسان و متفاوت بگویید واز کودک بخواهید به شما بگوید که آیا کلماتی را که شنیده شبیه هم هستند یا نه.مانند: کار-کار جارو-پارو شیب-سیب

8-قرینه نویسی: سرعت عمل کودک زیاد است ولی برعکس می نویسد.( می بایستی با کودک جهت یابی کار شود).

9-تمیز یا تشخیص بینایی: کودک در ادراک ریزه کاریها وجزییات کلمه ای که به خاطر سپرده، دچار مشکل می باشد.

مثال: تبر=بتر روز=زور دوش=دوس خانه=جانه

روشهای درمانی

۱-چند شکل مشابه و یک شکل متفاوت رسم کنید و از کودک بخواهید دور شکلی که با بقیه متفاوت است خط بکشد. مثال:

۲-نمونه حروف سمت راست را از بین حروف سمت چپ پیدا کند.مثال: ل= م-ن-ل-ف

۳-نمونه کلمه سمت راست را از بین کلمات سمت چپ پیدا کند.

مثال: است= دوست-بست-است-هست

۴-حروف را درجهات مختلف روی کارت بنویسید و از کودک بخواهید حرف مشخصی را پیدا کند.

۵- شکلهای مختلف هندسی را تکمیل کند.

۶-یک روزنامه و یا متن در اختیار کودک قر ار دهید و از او بخواهید حرف خاصی را پیدا کند(مثلا صدای ق را در متن پیدا کند).

10-نارسا نویسی: دانش آموز،کلمه را بدخط،کمرنگ یا پررنگ، ولی درست می نویسد.این حالت اغلب با اختلال درکارکرد سیستم عصبی صورت می گیرد ونشان می دهد که کودک در انجام اعمال حرکتی مورد نیاز برای نوشتن ضعیف یا ناتوان است.

روشهای درمانی

۱-کودک می بایستی روی وایت برد نقاشی کند.

۲-ارتفاع میز با قد کودک متناسب باشد.

۳-نحوه مداد گرفتن کودک صحیح باشد.

۴-از مداد باریکتر استفاده شود.

۵-از کودک بخواهید روزنامه باطله مچاله کند.

۶-شکلهای مختلف را با قیچی ببرد.

۷-نقطه چین ها را کامل کند.

۸- با خمیر بازی شکلهای مختلف بسازد.

11-وارونه نویسی: به ندرت اتفاق می افتد. اگر در سنین قبل ازدبستان صورت گیرد وحتّی درکلاس اول دبستان زیاد وپی در پی تکرار شود امری طبیعی است. اما اگر با گذشت چند ماه از سالتحصیلی رخ دهد نیاز به درمان آموزشی دارد.

روشهای درمانی

۱-آموزش تن آگاهی(کودک اعضای بدن را بشناسدو آنها را حرکت دهد: دست چپ و پای راست-گوش راست و چشم چپ را همزمان ببندد و...)

۲-تقویت جهت یابی(بالا-پایین-چپ-راست و...)

۳-از پازل آدمک جهت شناخت اعضای بدن استفاده کند.

12-مشکلات آموزشی: چنانچه دانش آموز از آموزش کافی برخوردار نشود مرتکب این اشتباهات املایی می شود: (شده=شوده امیر المومنین=امیرلمومنین

بندگان=بنده گان و...) .این مشکل به روش تدریس معلم بر می گردد.

-دانش آموز استثناﺋات را رعایت نمی کند . (خوا-اُ-)مثال:خواهر=خاهر خوراک=خُراک خُروس=خوروس

-سرهم نویسی(طبق دستور العمل دیکته)

-جدانویسی(طبق دستور العمل دیکته)

-اشکال درنوشتن صدای: اِ ِ خانه=خانِ خسته=خستِ اِمام=عِمام

- تنوین : حتماَ=حتمن مثلاَ=مثلن

روشهای درمانی

۱-کار در زمینه استثنائات(خوا-و...) پر کردن کلمات خالی که صدای (خوا) دارند توسط دانش آموز-این صدا بوسیله نقطه چین نوشته شده تا دانش آموزان آن را پر رنگ کنند -جمله سازی با کلماتی که صدای(خوا) دارند-پیدا کردن کلماتی که صدای(خوا) دارند در متن های مختلف از جمله روزنامه و...-نوشتن کلمات مختلف که این صدا را دارند مانند: خواستن-خواهش-خواستگاری-خوابیدن-تخت خواب و...-نشان دادن تصاویری که در آنها صدای (خوا) تلفظ می شود مانند: تخت خواب-خواهر-خواستگاری-و...)

۲-کار در زمینه صداهای ربط ( تکرار و تمرین-بر تلفظ صحیح تاکید شود- کلمات در متن پیدا شوند-جمله سازی شود-و...)

۳-کار در زمینه ه آخر کلمات:(چسبان و غیر چسبان).مانند تمرین بالا انجام شود

۴-رفع اشکالات مصطلح نویسی.( نوشتن صحیح کلمات -تاکید بر تلفظ آنها-جمله سازی و...)

********************************************************

راهکارهایی جهت تقویت مشکلات دیکته نویسی

*تصحیح دیکته سایر دانش آموزان .

*نقطه گذاری ،سرکش گذاری،تشدید گذاری و دندانه گذاری برای کلماتی که توسط معلم نوشته می شود.

*رنگ آمیزی،نقاشی،وصل نقطه چین.

*کامل کردن کلمات ناقص.

*پیدا کردن کلمه صحیح از بین چند کلمه که غلط نوشته می شوند.

*تمرینات ماز،پازل، حل معما، پیدا کردن تفاوتها و تشابهات تصاویر.

*سایر بازیهای فکری.

*چند تصویر به کودک نشان داده شود و سپس تصاویر پنهان شوند و از وی خواسته شود که نام آنها را بگوید.

رابطه با همسر

🔴 اگر به دوام زندگی خود علاقمند هستید و به دنبال زندگی عاشقانه هستید پس 🔻

✅ از اینکه در منزل خود و در کنار همسر خود نباشید به طور جدی بپرهیزید.

✳️ اگر قرار است جایی بروید با همسر خود بروید.

❇️ اگر قرار است شب را در منزل پدر یا دوستان بمانید با همسر خود باشید.

☢️ تا حد امکان برای چند روز همسرتان را تنها نگذارید.

برخورد صحیح با اظهار نظر کودک

با اظهار نظر کودک در مورد خودش چطور برخورد کنیم؟

وقتی کودک در مورد خودش اظهار نظری می کند، غالباً مطلوب است که با توافق یا عدم توافق پاسخ ندهیم، بلکه در پاسخمان به این اظهار نظر از جزئیاتی استفاده کنیم که کودک را متوجه درکی ماورای آنچه انتظار داشت بسازد.
وقتی کودک می گوید: "ریاضی من خوب نیست" اگر در پاسخ به او بگوییم: "بله ، تو در درس ریاضی نسبتاً ضعیف هستی" کمکی به او نخواهیم کرد. همچنین درست نیست که درباره نظر او بحث کنیم و یا پند و اندرز دهیم: "اگر بیشتر درس می خواندی و مطالعه می کردی، ریاضیت بهتر می¬شد". این نوع اظهار نظر و به اصطلاح کمک شتابزده و عجولانه فقط باعث می شود که حس احترام به خود در کودک دچار لطمه شود و کودک اعتماد به نفس پایین را تجربه کند.
والدین می توانند با این گفته کودک که درس ریاضیم خوب نیست به شیوه ای مؤثر برخورد کنند. برای جامه عمل پوشاندن به این نوع برخورد مثبت، هر کدام از جملات زیر قابل استفاده خواهند بود:
ـ   ریاضی درس آسانی نیست.
ـ لابد نگرانی که مبادا یک وقت نمره نیاوری و رد بشوی.
ـ بعضی از مسائل آنقدر سخت هستند که بسختی می توان آنها را حل کرد
ـ  ما میدانیم که بعضی از درسها آسان نیستند.
ـ ما به اینکه تو نهایت تلاشت را خواهی کرد ایمان داریم

راهکار برای نماز خوان شدن فرزندان

راهکارهای تربیتی جهت " نمازخوان شدن " فرزندان

🍁 ۱. خودتان الگوی خوبی باشید. اگرشما نماز عاشقانه و اول وقت نخوانید انتظار نداشته باشید فرزندتان نمازخوان شود.

🍁 ۲. بعد از نماز کودک یکی دوساله به بالا رادرآغوش بگیرید و رفتاربامحبت تری با او داشته باشید تافرزند ببیندشما هر وقت نماز میخوانید مهربانتر میشوید و به این وسیله به نماز علاقه مند میشود.

🍁 ۳. او  را از کودکی به نماز جماعت و نماز جمعه و حرم و مساجدو مراسم مذهبی ببرید مخصوصا اگر برایش این مکانها را با جایزه وخاطره و تشویقی شیرین کنید.

🍁 ۴. امر به نماز را درست وقتی فرزند به سن بلوغ رسید نگذارید بماند باید چند سال قبل از سن تکلیف او را مشتاق به نماز کنید و نماز را به آموزش دهید.

🍁 ۵. برای مشتاق کردن کودک به نماز قبل سن تکلیف برای دختران یک چادر نماز و جانماز و مهر و تسبیح قشنگ وبرای پسرهم همین ها غیر از چادر را تهیه کنید.

🍁 ۶. تا زمانی که به  سن خاصی  نرسیده و نماز برایش واجب نشده او را همیشه مجبور به نماز خواندن نکنید. مثلا میتوان قبل از اذان با کودک کمی بازی کرد بعد موقع اذان که شد بگویید دخترم اذان میدهند من میخواهم نماز بخوانم تو چه؟
دستور ندهیم پیشنهاد بدهیم.

🍁 ۷. از کودکی هر وقت نماز میخواند به او محبت بیشتری کنید و نماز خواندنش را برای دیگران و در جمع خانواده و فامیل تعریف کنید و تشویق و تحسینش کنید.

🍁 ۸. با خانواده های مذهبی و دوستان خوب معاشرت و رفت و آمد کنید.

🍁 ۹. با ورود فرزندتان به دوره ی نوجوانی برای او دلیل بیاوریدکه چرا نماز بخوانیم ولی کوتاه بگویید و سریع رد شوید. انتظار تاثیر زود و سریع نداشته باشید زیرا نوجوان در دوران خامی است تا پخته شود و حرف شما را بفهمد زمان میبرد.

🍁۱۰. نسبت به نماز خواندنش یا نخواندنش حساسیت زیادی نشان ندهید و مدام به او گیر ندهید .حساسیت زیاد جلو تفکر او را میگیرد و نماز با اجبار فایده ندارد بگذارید از درون مسئولیت پذیر شود.