در یک مدرسه شاد می بایست به ویژگی های زیر توجه داشت

•  توجه به زیبا سازی مدرسه

- درخت کاری و گل کاری در حیاط مدرسه  - قرار دادن گلدان در سالن ها و محیط مدرسه - استفاده از رنگ های شاد در کلاس - استفاده از تابلو ها و پیام های بهداشتی شاد و شعر های شادی آفرین  - استفاده از رنگ های شاد برای لباس دانش آموزان - استفاده از رنگ های شاد برای معلمین و کادر اجرایی در مدرسه

•  توجه به وضعیت بهداشت محیط مدرسه

-  توجه به نظافت مدرسه و دانش آموزان - رعایت اصول بهداشتی دستشویی ها و آبخوری ها - آموزش صحیح رعایت بهداشت فردی برای دانش آموزان-  معاینه پزشکی دانش آموزان برای مشکلات جسمی و زدن واکسن  -  نظارت بر مواد غذایی و بوفه مدرسه با توجه به سلیقه دانش آموزان

•   ایجاد فضای مناسب برای تفریحات سالم دانش آموزان

-  تهیه امکانات و مکان های ورزشی در داخل مدرسه و خارج از مدرسه  -  برگزاری جشن ها به مناسبت های

مذهبی و اعیاد ملی با کمک دانش آموزان-  برگزاری مسابقات ورزشی – تفریحی – علمی در بین مدارس و بین دانش آموزان - ایجاد برنامه ها و تفریحات گروهی سالم مثل برگزاری کیک پزی برای دختران و دوچرخه سواری برای مسابقات گروهی پسران  -  برگزاری جشن های فارغ التحصیلی برای دانش آموزان سال سوم و پیش دانشگاهی   -  دعوت از دانش آموزان برگزیده و موفق در هر مدرسه و تشریح راههای موفقیت آنها- ایجاد فروشگاه هایی برای خرید لوازم مورد احتیاج دانش آموزان در مدرسه -  برگزاری نمایشگاه دست سازه ها – آثار – نقاشی – شعر – خط – و.... دانش آموزان در مدرسه

•  توجه به نیازهای عاطفی – روحی – روانی دانش آموزان

-  دعوت از افراد محبوب و موفق دانش آموزان برجسته مثل هنرمندان – اساتید – ورزشکاران -  اجرای برنامه های صبحگاهی با نشاط و پر بار – همراه با سرود  دسته جمعی – تئاتر و نمایشنامه -  استفاده از مشاوران مجرب و دلسوز برای حل مشکلات تحصیلی و تربیتی دانش آموزان و برقراری ارتباط با آنها -  ایجاد  محیط  مناسب برای جشنهای گروهی و میهمانی ها با حضور دانش آموزان ( افطاری ، آش و .... )  -  دعوت از سخنرانان مذهبی خوش کلام برای تقویت بنیه مذهبی- بردن دانش آموزان به موزه ها– تئاتر – سینما - پارک – اردوگاهها  با کمک اولیا مدرسه و خانه -  تشکیل نمایشگاه کتاب

• مشارکت دانش آموزان در اداره مدرسه

- تشکیل شوراهای دانش آموزی -  تشکیل گروه های بهداشتی – مدیریتی – نظافت – درسی و ...  -  تشکیل گروه های ورزشی  -  تشکیل گروه های فرهنگی و اجتماعی با همکاری اولیا مدرسه-  تشکیل یک مجله یا ماهنامه یا فصل نامه با کمک دبیران و دانش آموزان - تشکیل بسیج دانش آموزی-  تشکیل گروه های هنری نمایش – موسیقی – فیلمنامه – روزنامه دیواری و ...-  تشکیل جمعیت هلال احمر دانش آموزان برای حوادث غیر مترقبه مثل - سیل – زلزله - استفاده از تخصص دانش آموزان در زیبا سازی مدارس

• دخالت اولیا در اداره مدرسه

-  بهره گیری از تخصص اولیا در بهتر شدن محیط مدرسه - برگزاری مسافرت ها و اردو های تفریحی

        – سیاحتی با همکاری و نظارت اولیا  -  شرکت در اداره مدرسه و یا مشورت در چگونگی اداره آن

-  دعوت از اولیا که توان سخنرانی های علمی – تربیتی دارند .

• ترویج یادگیری مشارکتی (طرح همیاری)

- استفاده از روش های نوین تدریس - استفاده از وسایل کمک آموزشی و تکنولوژی آموزشی  -  تشکیل گروه های آموزشی برای برنامه ریزی درسی – ارزشیابی و بهینه سازی ساعات تدریس   -  استفاده از امکانات آزمایشگاهی و کارگاهی برای تدریس  -  تشکیل گروه های درسی با حضور فعال دانش آموزان- استفاده از دانش آموزان در ارزشیابی و آشنایی با سوالات  -  برگزاری کلاس های فوق برنامه ( کامپیوتر – زبان – تست زنی و ... )  -  استفاده از بازدید های علمی در ارتباط با هر درس -  ایجاد تنوع و فعال سازی دانش آموزان با تاکید بر یادگیری فعال

•   بهبود وضعیت رفاهی و اجتماعی معلمان و کارکنان فرهنگی

- ایجاد فضای مشارکت در برنامه ها و فعالیت های مدرسه  - افزایش حقوق معلمان و سایر کارکنان فرهنگی از طریق کمک های غیر نقدی   - ایجاد فرصت برای ادامه تحصیل فرهنگیان - در نظر گرفتن صندوق وام برای معلمان - در نظر گرفتن تسهیلات برای خدمات مسافرتی ( راه آهن – هواپیما – هتل ها  ) - ایجاد الفت و انس بیشتر بین معلمان و مدیر و معاونان با یکدیگر  - استفاده بهینه از تسهیلات عمومی و تفریحات سالم

•  کنترل عوامل بازدارنده نشاط و تقویت عوامل تسهیل دهنده

-  جلوگیری از هر نوع برخورد لفظی و بی احترامی به دانش آموزان -  ممنوعیت جدی هر گونه تنبیه بدنی -  پر بار شدن ساعات ورزش  - پذیرایی در اعیاد و مناسبت های مذهبی و غیر مذهبی   -  تامین زنگ با صدای دلنشین و خوش و سرودهای شاد در زنگ تفریح-   استفاده از کتابخانه مناسب – نمازخانه تمیز و جذاب – و تلاوت قرآن برای آرامش دانش آموزان  - ایجاد فضای سبز به وسیله ارگان های مربوطه – خود دانش آموزان – اولیا - توجه به وسایل صوتی و تصویری در مدارس مخصوصا کامپیوتر

 

 

 

عوامل تاثیر گذار بر شادی و نشاط در مدرسه

 

– خانواده

 

خانواده اولین نهادی است که انسان در آن رشد می کند و تأثیر مستقیم بر اعمال و رفتارها و نگرش ها و طرز تلقی های فرزندان دارد. برخی خانواده ها عموماً دنیا را مکانی قابل اعتماد، منظم، پیش بینی پذیر، قابل مهار می بینند. آن ها خود را با کفایت می شمارند، سایر خانواده ها اطراف خود را محیطی خطرناک، نااستوار و متزلزل، غیرقابل پیش بینی می انگارند که خطر بالقوه در آن وجود دارد. بنابراین دیدگاه خانواده و رفتار اعضای خانواده بر کودکان تأثیر فراوان دارد.

– مدرسه شاد و با روح

مدرسه موقعیتی فراهم می کند تا دانش آموزان بتوانند فارغ از دغدغه های بزرگ سالانه، زندگی را بازی و تمرین کنند و کم کم آماده شوند تا در زمین واقعی زندگی به اجرا درآورند.

الف) شاداب سازی ظاهری مدرسه

محیط ظاهری و فیزیکی شاد بر شادابی و شادمانی افراد تأثیر دارد. این بخش شامل:

۱- فضاسازی و زیباسازی حیاط مدرسه: دیوارهای تزیین شده با نقاشی های زیبا، سطح زمین مناسب، کاشت درخت و فضای سبز، قرار دادن نیمکت های رنگی، زیبا، تابلوی زیبا در سردر مدرسه، مناسب بودن اندازه محیط مدرسه.

۲- زیباسازی ساختمان مدارس: رنگ آمیزی در و پنجره و ساختمان، نصب پرده های زیبا، زیباسازی راهروها، کلاس ها و قرار دادن گلدان های گل های طبیعی و مصنوعی در راهروها، مناسب بودن اندازه کلاس ها و…

 

 

شاداب سازی مدارس

بی‌شک فضای شاداب و دوست‌داشتنی تاثیر زیادی در شکوفایی استعدادها، خلاقیت، پیشرفت تحصیلی، کارایی، پویایی و زنده‌دلی دانش‌آموزان دارد، مدرسه بانشاط- موجب باروری جسم و اندیشه کودکان و دانش‌آموزان می‌شود. انسان شاداب، پویا و پرتحرک‌ به زندگی امیدوار است و برای رسیدن به اهداف خود سرسختانه تلاش می‌کند برعکس انسان افسرده و اندوهگین ‌و بی‌تحرک، احساس خستگی، درماندگی و ناامیدی می‌کند و در برابر مشکلات، ناتوان و عاجز است و لازمه تحقق و ایجاد مدارس بانشاط، تغیر نگرش و نگاه نو و جدید اولیا و مربیان مدرسه در خصوص زیباسازی و بهسازی فضای آموزشگاه است چرا که فضای زیبا و شاداب تاثیر زیادی در پیشرفت تحصیلی و روحیه دانش‌آموزان و معلمان دارد.
 

پرخاشگری

پرخاشگری کودکان

 

پرخاشگری کودکان

(علل و راهکارها)

پرخاش یعنی رفتار تند و دشمنانه به هنگام عدم سازگاری با موقعیت.پرخاشگری رفتاری آگاهانه است که هدف آن ایجاد درد و رنج جسمانی و یا روانی است که ریشه آن ممکن است ناکامی باشد.پرخاش ممکن است بطرف دیگران  (والدین،دوستان و...)باشد و یا بطرف کودک برگردد(مانند :خودزنی،شکستن وسایل و اسباب بازیهای خود توسط کودک،و...).

خشونت‌ و پرخاشگری‌ بیشتر عامل‌ بیرونی‌ دارد و فقط‌ در موارد خاص‌ به‌ علل‌ درونی‌ مربوط‌ می‌ شود. والدین‌ در درجه‌ اول، بایستی‌ محرک‌های‌ محیطی‌ را که‌ باعث‌ تحریک‌ خشم‌ و ایجاد خشونت‌ در فرزندشان‌ می ‌شود شناسایی‌ و سپس‌ برای‌ رفع‌ آن‌ به‌ کمک‌ روان شناسان‌ و متخصصان‌ اقدام‌ نمایند.

ناسزا گفتن،زورگیری،غیبت کردن و تهمت زدن،تحقیر و تمسخر دیگران نیز از مصادیق پرخاشگری هستند.پرخاشگری نتیجه عدم

 توانایی فرد در کنترل هیجانات خود است.

انواع پرخاشگری:

1-خصمانه:هدف آن صدمه زدن است.2- وسیله ای:هدف آن دفاع از موقعیت خود و به دست آوردن پاداش است.

پژوهشگران می گویند:پرخاشگری مفید و حتی ضروری است.وممکن است برای بقای نسل لازم باشد.وآن را پدیده ای ذاتی و غریزی می دانند.

ژان ژاک روسو می گوید: ما در حالت طبیعی موجودات مهربانی هستیم و قیود اجتماعی ما را مجبور کرده است که دشمن کُش و پرخاشگر شویم.فروید عقیده داشت:نیروی پرخاشگرانه باید به نحوی بیرون ریخته شود وگرنه منجر به بیماری می شود.

پرخاشگری ممکن است بدنی باشد (زدن – لگد زدن – گاز زدن) یا لفظی (فریاد زدن ، رنجاندن) یا به صورت تجاوز به حقوق دیگران

 (چیزی را به زور گرفتن) .پسرها پرخاشگرتر از دخترها هستند. پسرها بیش از دخترها پرخاشگری بدنی و لفظی دارند.پسرها به خصوص وقتی که به آنان حمله می‌شود یا کسی مزاحم کارهایشان می‌شود، تلافی می‌کنند.

                                          علل پرخاشگری

اختلال در رسیدن اکسیژن کافی به مغز در بدو تولد، موجب پرخاشگر شدن کودک خواهد شد.در بسیاری از مواردی که اطفال را مستعد رفتار پرخاشگرانه میکند،کودک هیچگونه نقشی ندارد و مشکلاتی از بدو تولد یا قبل از تولد موجب این امر شده است. مصرف دارو توسط مــــادر و مبتلا بودن مادر به بیماریهایی همچون روان پریشی، از عوامل مستعدسازی کودک در بدو تولد برای ابتلا به پرخاشگـــری است.

تغییرات متابولیکی در مغز کودک،پایین بودن سطح هوشـــی،عدم اعتماد به نفس، بی توجهی نسبت به کــودک (در میهمانی ها).ونیز تنبیه بدنی به جهت پیام منــفی که به کــودک می دهد، وی را پرخاشگــــر می کند. کودک نیازمند توجه پدر و مادر اعم از مثبت همچون تشویق و یا منفی چون تنبیه بوده.ولی،چنانچه کودک در شرایطی باشد که حس کند نمیتواند توجه مثبت والدین خود را جلب کند، توجه منفی را به بی توجهی والدین ترجیح میدهد. این رفتار بیشتر در خانواده هایی که دارای رفتارهای خلاف و ضد اجتماعی باشند، بیشتر مشاهده می شود.

پایین بودن سطح خانواده از لحاظ وضعیت اجتماعی،درد و ناراحتی،مشکلات اقتصادی و فرهنگی نیز از دیگر عوامل مؤثر در بروز رفتار پرخاشگرانه در کودکان است. همچنین، روشهای تربیتی اعم از روش تربیتی متناقض توسط والدین و نیز عدم وجود نظارت بر روی رفتار و عملکرد کودک، وی را پرخاشگر می کند. کودکان از طریق دیدن می آموزند لذا باید والدین الگوی مثبتی برای کودک باشند.

 

تکنیک هایی لازم برای کنترل پرخاشگری در محیط خانواده

1- صمیمت، صمیمیت در خانواده امری لازم و ضروری است

2- تامل و سکوت، یکی از بهترین راههای کنترل خشونت در خانواده کنترل رفتار است

3- تخلیه یعنی اینکه به طور مستقیم جواب خشونت را ندهیم. تحقیقات جدید نشان میدهد که پرخاشگری حلاکی و حتی فیزیکی علاوه بر اینکه خشم را کاهش نمی دهد بلکه باعث افزایش آن نیز می شود.

4- مدل پرخاشگری غیر پرخاشگرانه (قدم زدن و…) تحقیقات نشان داده که افرادی عادی که پرخاشگری خود بدون رفتار پرخاشگرانه بروز دادند بعد از این کار سطح کمتری از پرخاشگری را داشته اند ولی به طور کل این روش هم زیاد موثر نیست.

5- تنبیه به طور موقت جلوی خشونت حاضر را می گیرد و برعکس در طولانی مدت به طور مستقیم باعث تقویت آن می شود درحال حاضر تنبیه بدنی از طرف سازمان بهداشت جهانی ممنوع شده است.

6- صحبت کردن در مورد مشکل، بهترین روش برای کاهش پرخاشگری

 

درمان پرخاشگری

1-ریشه یابی

2-همکاری های لازم

3-سرگرم نمودن

4-محبت کردن

5-آموزش

6-صبر و متانت

7-تشویق

8-عادت دادن کودک به انتقاد صحیح

9-توبیخ

10-تنبیه-قهر و...

با کودکان پرخاشگر چگونه رفتار کنیم؟

۱- باید روی‌ الگوی‌ کودک‌ کار کرد و راه‌های‌ دیگری‌ جز پرخاشگری‌ را به‌ آن‌ الگو آموخت.

۲- بایستی‌ کودک‌ ناکام‌ را در رسیدن‌ به‌ اهداف‌ مطلوب‌ و دوست‌ داشتنی‌ کمک‌ کنیم.

۳- در مواردی‌ که‌ علت‌ پرخاشگری‌ اضطراب‌ است، باید از نگرانی‌ درونی‌ و اضطراب‌ کودک‌ مطلع‌ شویم.

۴- ورزش ‌کردن‌ برای‌ این‌ کودکان‌ بسیار مؤثر است‌ و باعث‌ تخلیه‌ هیجانی‌ می‌ شود.

۵- کمک‌ به‌ کودکان‌ در تصمیم گیری، باعث‌ میشود که‌ بیاموزند به‌ حالتهای‌ دوگانه‌ درونی‌ خود پایان‌ بخشند.

۶- در پاره‌ای‌ از موارد، کودک‌ افسرده‌ پرخاشگری‌ شدیدی‌ از خود نشان‌ می‌ دهد. در این‌ میان‌ لازم‌ است‌ به‌ این‌ نکته‌ پی‌ ببریم‌ که‌ او چه‌ چیز دوست‌ داشتنی‌ را از دست‌ داده‌ و چگونه‌ می ‌شود مورد از دست‌ رفته‌ را برای‌ او جبران‌ کنیم.

۷- حتماً با پزشک‌ متخصص‌ ارتباط‌ داشته‌ باشیم‌ تا کودک‌ از نزدیک‌ مورد معاینه‌ قرار گیرد.

8- بایستی‌ با مسئولان‌ مدرسه‌ صحبت‌ کنیم‌ و لازم‌ است‌ که‌ ایشان‌ طبق‌ قانون‌ و مقررات‌ خاص‌ با کودکان‌ خشونت گرا برخورد کنند؛ و نیز کودکانی‌ را که‌ قربانی‌ خشونت‌ شده‌اند براساس‌ رفتارهای‌ خوبشان‌ مورد تشویق‌ و تأیید قرار دهند.

۹- بایستی‌ کودک‌ را از آزار و اذیت‌ کردن‌ دور کنیم‌ تا مجبور نباشد برای‌ تلافی‌ و انتقام، افراد دیگر را اذیت‌ کند؛

بایستی‌ راه‌های‌ دیگری‌ را جهت‌ مطرح‌ کردن‌ کودک‌ برگزینیم‌ تا او ناچار نباشد از روش‌ خشونت‌ برای‌ جلب‌ توجه‌ استفاده‌ کند.

10- محدودیت هایی برای کنترل پرخاشگری وضع کنید و آنها را به اطلاع کودک برسانید.

11- مدل های پرخاشگری را به حداقل برسانید.

می توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:

الف) ساعاتی را که کودک فیلم های خشونت آمیز تلویزیونی می بیند، محدود کنید.

ب) فیلم ها، تصاویر و روزنامه کودک را به دقت انتخاب کنید.

ج) الگوهایی را در اختیار کودک بگذارید که پرخاشگرانه نباشند.

همکاری، مسئولیت و پیگیری مسائل مورد علاقه را با دادن مسئولیت به کودکان تشویق کنید.

ح)همراه کودک برنامه ای تلویزیونی را ببینید و صحنه پرخاشگرانه آن را تفسیر کنید.

12- همدلی را افزایش دهید. آگاهی کودک را نسبت به رنجی که بر اثر پرخاشگری او در افراد یا حیوانات به وجود می آید، افزایش دهید.

13- رفتارهایی را که مغایر با رفتار پرخاشگرانه است، تقویت کنید.

14- به جای کودک پرخاشگر، به کودکی که به وی پرخاش شده توجه کنید.

15- نحوه ی ارتباط کودک را با افرادی که با او زندگی می کنند، مورد بررسی قرار دهید.

16- اگر قرار است کودک به دلیل رفتار خشونت آمیزش تنبیه شود، بهتر است به طریقی باشد که منجر به حمله انتقامی و تلافی جویانه از طرف کودک نشود.

17- فرصت تخلیه هیجانات را برای کودک فراهم کنید.

18- مباحث گروهی یا خانوادگی را که تأکید بر همکاری با دیگران دارد، به کار گیرید.

19- همکاری، مسئولیت و پیگیری مسائل مورد علاقه را با دادن مسئولیت به کودکان تشویق کنید.

20- برای مهارِ رفتار کودکان، فنون محروم سازی ممکن است تا حدودی مفید واقع شود. بنابراین رفتارهای پسندیده را به وضوح تشریح کنید و پاداش ها و کیفرهای آنها را بیان نمایید.

21- فعالیت های ساعتی او را در صورت امکان با شرکت کودکی دیگر طراحی کنید.

22- از تنبیهات بدنی پرهیز کنید.

23- علت رفتار پرخاشگرانه وی را بیابید.

24- ثبت وقایع روزانه، بازی درمانی، بازی های جالب، جمله سازی و گوش دادن فعال ممکن است به عنوان کمکی در جهت درک کودکان خشن به کار گرفته شود.

25- به کودک بفهمانید که با هر رفتار خشونت آمیز، خود را از شما بیشتر دور می کند.

26- از کودک پرخاشگر بخواهید الگوی مطلوبی برای خود بیابد و فهرستی از رفتارهای الگو را در کوتاه مدت اجرا نماید.

27- با کودک قرارداد رفتاری ببندید تا برای رفتارهای مطلوبش جایزه دریافت کند و نتیجه اعمال نامطلوبش را ببیند.

افسردگی

افسردگی یک بیماری روانی‌ست که باعث احساس غم و ناراحتی مداوم و از دست‌دادن علاقه می‌شود. اکثر افراد بعضی از مواقع احساس نارحتی، افسردگی و غم می‌نمایند، احساس افسرده و غمگین بودن واکنشی طبیعی بدن به مشکلات زندگی و از دست‌دادن چیزها و کسانی که به آنها علاقه داریم، می‌‌باشد. اما زمانیکه این احساس غم و اندوه شدید، بی‌امیدی، بی‌چارگی و بی‌ارزشی بیشتر از چند روز یا چند هفته طول بکشد، شما دچار بیماری افسردگی شده‌اید.

 

 

بیماری افسردگی بر طرز فکر، احساس و رفتار شما تاثیر می‌گذارد. افسردگی می‌تواند، باعث ابتلای به انواع بیماری‌های جسمی و روانی شود. افراد افسرده ممکن‌است در انجام وظایف روزانه ناتوان بوده و حتی احساس کنند، زندگی ارزش زندگی کردن ندارد. برخلاف تصور افراد افسردگی فقط یک ضعف و ناتوانی نیست و نمی‌توان آنرا به سادگی نادیده گرفت، بلکه یک بیماری مزمن مانند دیابت، فشارخون و … است که باید برای درمان آن اقدام کرد. اکثرافراد مبتلا به بیماری افسردگی بعد از مصرف دارو، جلسات مشاوره و یا سایر اشکال درمان، بهبود می‌یابند.

 

 

 

افسردگی شامل:

 

• مشکل در تمرکز، یادآوری جزئیات و تصمیم‌گیری

• خستگی و کاهش انرژی

• احساس گناه، بی‌ارزشی و یا درماندگی

• بدون امید به آینده و بدبینی

• بیخوابی، بیدار شدن صبح زود و یا خواب زیاد

• بیقراری و نا‌آرامی

• ازدست دادن علاقه به فعالیت‌های لذت بخش، شامل رابطه جنسی و …

• از دست دادن لذت به زندگی

• پرخوری عصبی و یا کاهش اشتها

• سردرد، گرفتگی عضلات و یا مشکلات گوارشی

• کاهش میل جنسی

• گریه کردن بدون هیچ دلیل خاصی

• =============================================

• علایم معمول افسردگی در کودکان و نوجوانان ممکن است کمی با علایم بزرگسالان متفاوت باشد، نشانه‌های افسردگی در کودکان و نوجوانان می‌تواند، شامل:

• در کودکان نشانه‌های افسردگی شامل، ناراحتی، بیقراری، نگرانی و ناامیدی باشد.

• نشانه‌های افسردگی در نوجوانان شامل، اضطراب، عصبانیت و دوری از اجتماع باشد.

• تغییر در طرز تفکر و برنامه خواب هم یکی دیگر از علایم معمول هم در نوجوانان و هم در کودکان می‌باشند.

• در کودکان و نوجوانان، افسردگی در کنار سایر بیماریها شامل اضطراب و یا اختلال کم توجهی و بیش‌فعالی رخ می‌دهد.

• 
  

• کودکان دچار بیماری ممکن‌است در انجام وظایف مدرسه دچار مشکل شوند.

برای بعضی از افراد علایم افسردگی آنقدر شدید است، که فهمیدن آن به سادگی ممکن می‌باشد، اما بعضی دیگر بدون اینکه بدانند، چرا احساس غم و ناراحتی می‌کنند.

 

دلایل ابتلا به افسردگی

معمولا دلیل ابتلا به افسردگی، ترکیبی از عوامل ژنتیکی، جسمی، محیطی و روانی می‌باشد. بعضی از این عوامل شامل:

• انتقال دهنده های عصبی. این مواد شیمیایی طبیعی مغزی با حال و حوصله شما ارتباط مستقیم داشته و نقش کلیدی در افسردگی ایفا می‌کند.

• هورمون‌ها. تغییر در سطح هورمون‌های بدن، می‌تواند عامل ابتلا به افسردگی باشد.

• عادات ارثی. افسردگی در افرادیکه در خانواده‌شان سابقه افسردگی دارند، شایع‌تر است.

• حوادث زندگی. حوادثی خاص همچون مرگ یا از دست‌دادن کسانی‌که دوستشان دارید، مشکلات مالی و استرس شدید، می‌تواند باعث ابتلای شما به افسردگی شود.

• آسیب‌ها و مشکلات کودکی. آسیب‌های و حوادثی شامل، از دست دادن والدین، تجاوز جنسی و … می‌تواند تاثیرات دائمی بر مغز گذاشته و خطر ابتلای به افسردگی را افزایش دهد.

• 

چه کسانی در خطر ابتلا به افسردگی هستند؟

معمولا افراد در سنین نوجوانی و یا بین دهه دوم و سوم زندگی رخ می‌دهد، اما محدودیت برای آن وجود نداشته و افراد در همه سنین دچار ممکن است، دچار افسردگی شوند. تعداد زنان مبتلا به افسردگی معمولا دوبرابر زنان می‌باشد، اما این آمار دقیق نبوده و شاید بخاطر مراجعه بیشتر زنان به پزشک بوجود آمده باشد.

_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+

 

افرادیکه هریک از شرایط زیر درباره آنها صدق می‌کند،

خطر بیشتری برای ابتلا به افسردگی آنها را تهدید می‌کند:

• زنان

• کسانیکه در خانواده‌شان سابقه افسردگی وجود دارد

• تجربیات آسیب زننده در کودکی

• افرادیکه دوستانشان افسرده هستند

• کسانیکه اعضای خانواده و یا کسانیکه دوست داشته‌اند را از دست داده‌اند

• کسانیکه به تازگی زایمان کرده‌اند (افسردگی پس از زایمان)

• کسانیکه سابقه افسردگی دارند

• کسانیکه به بیماریهای خطرناک از قبیل سرطان، دیابت، بیماری‌های قلبی، آلزایمر و یا اچ ای وی/ ایدز

• کسانیکه عادات شخصیتی و رفتاری خاصی دارند، مثلا افراد بسیار وابسته، بدون عزت نفس، بدبین و …

• معتادان به الکل و موادمخدر

• افرادیکه داروهای خاصی از جمله، داروی فشارخون، قرص خواب و یا سایر داروهای خاص

تفکر مثبت

وقتی "خویشتن واقعی" و "تصور ایده آلی" که آدم از خود دارد در جهت ترکیب و یکی شدن برآیند، این دو یکی می شوند و فاصله میان خود واقعی و خود ایده آل از بین برداشته می شود و آدمی به خود احترام می گذارد و خود را دوست می دارد.
شاید شناخت خویشتن واقعی تلخ و دردآور باشد ولی به ما یاد می دهد که چه باید باشیم.

آبراهام مازلو📚

راهکار رفع مشکل در ریاضی

چرا ریاضی سخت است؟ چگونه آن را آسان کنیم؟؟

🎈مشکل درس ریاضی

قبل از رفتن به مدرسه بچه ها از زبان پدر و مادر و خواهر و برادران بزرگشان می شنوند که ریاضی درس سختی است،در واقع قبل از آنکه بدانند اصلا درس چیست و ریاضی چیست این را یاد می گیرند که ریاضی چیزی سخت و ترسناک است،و دانش آموز هم با همین ترس و اضطرابی که از قبل به او  منتقل شده است به مدرسه می رود و با اضطراب منتظر زنگ ریاضی می شود.

وقتی معلم به کلاس می آید او هم باز بیشتر از والدین بر سخت بودن ریاضی تاکید می کند و از همان اول به آن ها هشدار می دهد که حساب ریاضی از بقیه درس ها جداست و باید خیلی بیشتر از بقیه درس ها به آن توجه کرد.

کودک شش هفت ساله هم قبل از اینکه با ریاضی آشنا شود با ترس از ریاضی آشنا می شود و با این دید منتظر شروع درس می شود و چون یادگرفته است که ریاضی سخت است از همان اول در فهم ریاضی دچار مشکل می شود.

در طول سال های آینده هم والدین بیشتر در مورد ریاضی به فرزندشان تذکر می دهند و پیگیری هایی که در مورد ریاضی می کنند بیشتر از سایر درس ها است و این گونه است که بیشتر جامعه از درس ریاضی فراری هستند و منفورترین درس حتی بعد از سال ها دوری از مدرسه همان درس ریاضی است.

پس در واقع یکی از اولین دلایل عدم علاقه دانش آموزان به درس ریاضی همین ایجاد پیش زمینه های نادرست و تبلیغات منفی در مورد ریاضی است. بنابراین در این مورد بهتر است حساسیت ها را نسبت به درس ریاضی کم کنیم و از همان اول  مانند بقیه درس ها به آن نگاه کنیم و کاری کنیم که دانش آموزان هم مانند بقیه درس ها ریاضی را ببینند.

⛩ ترس از ریاضی

مورد دوم این است که متاسفانه بسیاری از دبیران روش درست آموزش ریاضی را نمی دانند،دبیرانی داریم که سواد بسیار بالایی دارند اما در انتقال مفاهیم ناتوان هستند،حتی دبیرانی که بیان خوبی هم دارند و در انتقال مفاهیم هم توانا هستند متاسفانه در آموزش ریاضی نتیجه مطلوبی نمی گیرند که البته قسمتی از آن به دلیل کم کاری خود دانش آموزان است که بعد از تدریس دبیر تمرین کافی برای تثبیت مطالب انجام نمی دهند.

من همیشه در کلاس هایم این مثال را برای دانش آموزانم مطرح می کنم که یاد گرفتن ریاضی مانند یادگیری شنا است،و از آنها می پرسم که اگر شما قصد یادگیری شنا داشته باشید و ملوان بسیار ماهری هم در داخل آب به شما آموزش دهد و نحوه حرکت دست ها و پاها را به شما نشان دهد و به شما بگوید که چگونه نفس گیری کنید شما هم در بیرون آب کاملا به او گوش کنید و حرکات او را ببینید آیا پس یک جلسه یا هر چند جلسه شنا را یاد گرفته اید؟ همگی دانش آموزان جواب می دهند که تا زمانیکه خودمان وارد آب نشویم و حرکات را تمرین نکنیم شنا کردن را یاد نمی گیریم.

💚آموزش شنا

ریاضی هم مانند شنا  اگر همراه با تمرین و کار عملی از سوی دانش آموز نباشد،منجر به یادگیری نمی شود،یعنی اگر معلم هر جلسه خیلی هم خوب درس را توضیح بدهد و خودش مشغول سؤال حل کردن باشد،و دانش آموز هم به صورت کامل گوش دهد ولی خودش سؤالی و تمرینی حل نکند،به صورت کامل یاید نمی گیرد.

پس مهم است که در اینجا هم معلم پس از توضیح دادن درس و حل چند مثال اولیه حتما تکلیفی هم به دانش آموز بدهد که همان جا و در همان لحظه در کلاس انجام دهد.تا بتواند آموزش های معلم را همان جا اجرا کند و متوجه اشکالاتش بشود و از معلم راهنمایی بگیرد تا ایرادات را اصلاح کند.

خود دانش آموز هم حتما باید بعد از تدریس معلم در منزل دقایقی را به تمرین آموخته هایش اختصاص دهد.

نکته مهم در اینجا اینست که تمرین را باید در فاصله زمانی کوتاهی انجام دهد،یعنی در بهترین حالت در همان روز تدریس و یا اگر ممکن نبود در فردای آن روز قبل از آنکه مطالب را فراموش کند به تمرین بپردازد،و بهتر است مدت زمان تمرین را کوتاه کند و به جای آن تعداد دفعات تمرین و تکرار را بیشتر کند،یعنی به جای اینکه در یک روز یک ساعت به حل تمرین ریاضی بپردازد بهتر است این کار را در ۴ نوبت ۱۵ دقیقه ای در ۴ روز متوال انجام دهد.

اگر به این پیشنهادساده عمل کنید مطمئنم پیشرفت بسیار زیادی در درس ریاضیتان روی می دهد

آموزش نظم و ترتیب به کودکان

🔴آموزش نظم و ترتیب به کودکان


اول 👈 رابطه شما با فرزندتان باید بر پایه همکاری باشد نه لجبازی
بنابراین سعی کنید تا جای ممکن نه نگویید وتا زمانی که اشتباهات فرزندتان خطری ندارد او تصمیم گیرنده برای زندگی خود باشد مانند انتخاب لباس، بازی و غذاـ

دوم👈 باید به فرزندتان مطابق سنش مسئولیت بدهید مانند غذا خوردن با دست قبل از یکسالگی، دراوردن کفش حتی با کمک شما بعد از یکسالگی

سوم👈 قبل از آموزش نظم و ترتیب کارها را با بازی به فرزندتان بیاموزید مانند مسابقه دادن هنگام تمیز کردن اتاقش

چهارم👈 از سه سالگی به فرزندتان مسئولیت های کوچک بدهید مانند انداختن لباس کثیفش در سبد مخصوص، آب دادن به گل کوچکش ـ

پنجم👈 از جدول ستاره ها استفاده کنید تا در مقابل انجام هر کار درست یک برچسب جایزه بگیرد ـ

ششم 👈 هرگز با داد و دعوا تهدید و منت گذاشتن محروم کردن فرزندتان را مجبور به انجام کاری نکنید و مسئولیت بیشتر از سنش به او واگذار نکنید.

بهبود ریز نویسی

باکودکانی که خیلی ریز می نویسند چه کنیم ؟

♦️معمولا کودکانی که بسیار ریز می نویسند ، روحیه ای کم رو،خجالتی،و ساکت داشته و به نظر می رسد جسارت بالایی نیز ندارند.
 در این صورت علاوه براینکه بایستی از نظر عاطفی برای رفع مشکل کم رویی کودک اقداماتی انجام داد ،می توان ریزنویسی او را هم با تمریناتی اصلاح کرده و یا حداقل تاحدودی کاهش داد.

✅  برای رفع ریز نویسی کودک از او بخواهید که مرتبا تمرینات زیر را انجام دهد .
صفحات روزنامه یا یک مقوای بزرگ را در اختیار او قرار دهید.

 ✅  از او بخواهید آن را با مداد رنگی خط خطی کند (او را تشویق کنید تا خطوطش را محکم ،قوی ، جسورانه و بلند رسم کند)
دوایر و مارپیچ های حلزونی شکلی را تا حد امکان بزرگ ، بر روی صفحه روزنامه یا مقوا رسم کند.

✅  در قالب یک بازی دو نفره نوشتن یک جمله را به صورت بسیار بزرگ و اغراق آمیز اما واضح و خوش خط با اوانجام دهید و شرط برنده شدن را در نوشتن آن جمله هر چه درشت تر نوشتن قرار دهید.

✅ همچنین تمرین درشت نوشتن با ماژیک وایت برد بر روی تخته وایت برد نسبتا بزرگ یا یک سفره پلاستیکی تمرین مناسبی می تواند باشد.

✅  شما می توانید با تمرین های خلاقانه خود به هر طریقی کودک را به نوشتن جسورانه و به شکل اغراقانه ای درشت تر از حد نوشتن معمولی تشویق نمایید.

✅ استمرار این تمرینات سبب برطرف شدن مشکل ریز نویسی کودک می گردد و جسارت او را در نوشتن افزایش می دهد.

بهبود کند نویسی

ضمن اینکه از مقایسه کردن او با دیگران خوداری می فرمایید  باید دانست که کند نویسی ممکن است علت های مختلفی چون :👇
 عدم هماهنگی چشم و دست.
فشار زیاد قلم روی کاغذ.
عدم صحیح در دست گرفتن قلم.
ضعیف بودن عضلات انگشتان و دست. ملال‌آور بودن نوشتن به دلیل ضعف یا عدم داشتن انگیزه و....  داشته باشد .


🔰برخی از  روش‌های درمان کند نویسی:
* هرگونه ترس و اضطراب را از دانش‌آموز خود دور کنیم.
* از مداد خیلی بلند و خیلی کوتاه به هیچ وجه استفاده نگردد.
* از میز تحریرِ مناسب استفاده شود.
* از کاغذ و برگ‌های سفید و مرغوب استفاده شود.
* به‌منظور تقویت عمل انبساط و انقباض ماهیچه‌های انگشتان، دانه‌های کوچک (مثلاً دانه‌های تسبیح) را روی زمین ریخته و از او بخواهیم آن‌ها را با سر انگشت‌های شصت و اشاره و میانه، جمع کند.
* هوا نویسی (نوشتن با قلم روی هوا و فضای اطراف): این روش در تند نویسی، کمک قابل توجّهی به دانش‌آموزان می‌کند؛ چرا که این عمل در تسریع حرکات عضلات دست، بازو و ساعد و هماهنگی مغز با چشم و دست، تأثیر بسیاری دارد.
* سینه‌خیز رفتن: روزی چند دقیقه (کم‌تر از ده دقیقه) دانش‌آموز سینه‌خیز برود. این عمل در هماهنگی اعضای بدن بسیار مؤثّر است..
* هر روز قبل از نوشتن تکالیف، چند دقیقه انگشتان را باز و بسته کند.